ตัวกรองผลการค้นหา
โมมูห์,โมมูหะ
หมายถึงว. หลงใหล, โง่เขลา. (ป.; ส. โมมุฆ).
โมรา
หมายถึงน. หินลายชนิดหนึ่ง นับเข้าในพวกหินมีค่า.
โมษกะ
หมายถึง[-สะ-] น. โจร, ขโมย. (ส.; ป. โมส, โมสก).
โมโห
หมายถึงก. โกรธ.
ละโมบ
หมายถึงก. โลภมาก, มักได้.
สโมธาน
หมายถึง[สะโมทาน] น. การประชุม, การรวมกัน. (ป.; ส. สมวธาน).
ผลอุลิด
หมายถึงลูกแตงโม
ขโมย
หมายถึง[ขะ-] น. ผู้ลักทรัพย์. ก. ลัก, โดยปริยายหมายความว่า ลอบทำสิ่งที่ตนไม่มีสิทธิ์หรือไม่ได้รับอนุญาต เช่น เด็กขโมยสูบบุหรี่ เขาขโมยอ่านจดหมายเพื่อน.
ตโมไพรี
หมายถึงน. ไฟ. (ส. ตโมไพรี ว่า ศัตรูของความมืด).
ตานขโมย
หมายถึงน. (๑) ชื่อไม้พุ่มรอเลื้อยชนิด Tournefortia intonsa Kerr ในวงศ์ Boraginaceae เป็นไม้มีพิษ. (๒) ชื่อไม้ต้นชนิด Vatica philastreana Pierre ในวงศ์ Dipterocarpaceae ต้นสีดำ ผลใช้ทำยาได้.
ประโมง
หมายถึงน. การจับสัตว์นํ้า; คนเลี้ยงชีพในทางจับสัตว์นํ้า; โดยทั่วไปใช้ ประมง.
ปาติโมกข์
หมายถึงน. คัมภีร์ว่าด้วยวินัยของสงฆ์ ๒๒๗ ข้อ, ชื่อบาลีที่ประมวลพุทธบัญญัติอันทรงตั้งขึ้นเป็นพุทธอาณา ได้แก่ อาทิพรหมจริยกาสิกขา มีพระพุทธานุญาตให้สวดในที่ประชุมสงฆ์ทุกวันอุโบสถ. (ป.).