ตัวกรองผลการค้นหา
พระปฤษฏางค์ , พระขนอง
หมายถึงหลัง
จำนอง
หมายถึงก. ผูก, คล้อง, หมายไว้, กำหนด, จำไว้, (โบ; กลอน) ประพันธ์, แต่ง, เช่น จึ่งจำนองโคลงอ้าง ถวายแด่บพิตรเจ้าช้าง. (ลอ). (กฎ) น. ชื่อสัญญาซึ่งบุคคลคนหนึ่ง เรียกว่า ผู้จำนอง เอาทรัพย์สินตราไว้แก่บุคคลอีกคนหนึ่ง เรียกว่า ผู้รับจำนอง เพื่อเป็นประกันการชำระหนี้ โดยไม่ส่งมอบทรัพย์สินนั้นให้แก่ผู้รับจำนอง. (แผลงมาจาก จอง).
ช้ำเลือดช้ำหนอง
หมายถึงว. มีเลือดและหนองคั่งอยู่, สีที่มีลักษณะคล้ายมีเลือดและหนองปนกันออกสีม่วง ๆ เรียกว่า สีชํ้าเลือดชํ้าหนอง.
ตลกคะนอง
หมายถึงว. อาการที่พูดหรือทำให้ขบขันด้วยกิริยาวาจาที่ไม่สุภาพ.
ทำนอง
หมายถึงน. ทาง, แบบ, แบบอย่าง, เช่น ทำนองคลองธรรม ทำนองเดียวกัน; ระเบียบเสียงสูงตํ่าซึ่งมีจังหวะสั้นยาว เช่น ทำนองสวด ทำนองเทศน์ ทำนองเพลง.
เนืองนอง
หมายถึงก. หลั่งไหลไม่ขาดสาย, มีมากต่อเนื่องกันไม่ขาดสาย เช่น ทรัพย์สินเนืองนอง, นองเนือง ก็ว่า.
พนอง
หมายถึง[พะ-] น. ป่า. (ข. พฺนง).
พายุฟ้าคะนอง
หมายถึงน. พายุที่มีทั้งฟ้าแลบ ฟ้าร้อง ลมกระโชกแรง และมีฝนตกหนัก บางครั้งมีลูกเห็บตกลงมาด้วย.
ฟ้าคะนอง
หมายถึงน. ฟ้าลั่นติดต่อกัน.
หนอง
หมายถึง[หฺนอง] น. นํ้าเลือดเสียกลายเป็นสีขาวข้นที่ลัดอยู่ตามแผลและฝี, น้ำหนอง ก็ว่า.
นอง
หมายถึงก. ค้างขังอยู่บนพื้น (ใช้แก่นํ้า) เช่น นํ้านองถนน นํ้านองบ้าน.
น้ำนอง
หมายถึง(๑) ดู กลึงกล่อม. (๒) ดู กำแพงเจ็ดชั้น ๒ (๒).