ตัวกรองผลการค้นหา
กลมเกลียว
หมายถึงว. ที่เข้ากันได้เป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน.
กล่อมเกลา
หมายถึง[-เกฺลา] ก. ทำให้เรียบร้อย, ทำให้ดี, โดยปริยายหมายความว่า อบรมให้มีนิสัยไปในทางดี.
กินน้ำพริกถ้วยเก่า
หมายถึง(สำ) ก. อยู่กับเมียคนเดิม.
เก๊ก
หมายถึง(ปาก) ก. วางท่า; ขับไล่. (จ.).
เก้กัง,เก้ ๆ กัง ๆ
หมายถึงว. ขวาง ๆ รี ๆ, กีดเกะกะ, (ใช้แก่กิริยายืนและเดิน).
เกงกอย,-เกงกอย
หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ เขย่ง เป็น เขย่งเกงกอย. (ไทยใหญ่ เกง ว่า กระโดดตีนเดียวเนื่องในการเล่น).
เก้งก้าง
หมายถึงว. มีลักษณะหรือกิริยาท่าทางดูเกะกะไม่เรียบร้อย.
เก่งแต่ปาก
หมายถึงว. ดีแต่พูด ทำไม่ได้, ไม่เก่งจริง.
เกชา,เกอิชา
หมายถึงน. ผู้หญิงญี่ปุ่นที่มีศิลปะและวิชาชีพในการปรนนิบัติผู้ชาย. (ญิ.).
เกณฑ์
หมายถึงน. หลักที่กำหนดไว้ เช่น อายุเข้าเกณฑ์, หลักวินิจฉัย เช่น ถือความรู้เป็นเกณฑ์. ก. บังคับหรือขอร้องแกมบังคับ เช่น เกณฑ์ประชาชนมาทำถนน.
เกด
หมายถึงน. ลูกองุ่นแห้งชนิดหนึ่ง เรียกว่า ลูกเกด. (อ. raisin คงเพี้ยนมาจาก grape = องุ่น).
เก็ด
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ชื่อไม้ต้นหลายชนิดในสกุล Dalbergia วงศ์ Leguminosae เช่น เก็ดดำ เก็ดแดง เนื้อไม้ใช้ทำเครื่องเรือนได้.