ผลการค้นหา

หน้าแดง* *หน้าแดง *หน้าแดง*
คำราชาศัพท์ บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 1,435 รายการ

ให้หน้า

หมายถึงก. แสดงท่าทีให้ผู้ที่รู้กันทำตามความประสงค์ด้วยการพยักหน้า ขยิบตา บุ้ยปาก เป็นต้น เช่น ชูชกกล่าวหาพระเวสสันดรว่า ให้หน้าให้สองกุมารหนีไปเสียทั้งที่ยกให้ตนแล้ว.
 พจนานุกรมไทย

เลือดแดง

หมายถึงน. เลือดที่เม็ดเลือดแดงมีออกซิเจนมาก มีสีแดงสด.
 พจนานุกรมไทย

อาวแดง

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ต้นกระเจียว. (ดู กระเจียว).
 พจนานุกรมไทย

ข้าวแดง,ข้าวเมล็ดแดง

หมายถึงน. เมล็ดข้าวที่มีปลอกรำสีแดงหุ้มอยู่ร้อยละ ๒๕ ของเนื้อที่เมล็ดข้าวหรือมากกว่า.
 พจนานุกรมไทย

พระพักตร์

หมายถึงหน้า

หน้าตึง

หมายถึงว. มีสีหน้าเครียดหรือขุ่นเคือง, หน้าเข้ม ก็ว่า; มีสีหน้าแดงหรือเข้มขึ้นเพราะเริ่มเมา.
 พจนานุกรมไทย

หน้าขมึงทึง,หน้าถมึงทึง

หมายถึงน. หน้าตาที่บูดบึ้งไม่ยิ้มแย้ม, หน้าตาน่ากลัว.
 พจนานุกรมไทย

หน้าอินทร์หน้าพรหม

หมายถึงน. ผู้มีอำนาจ, ผู้ยิ่งใหญ่, เช่น เขาไม่กลัวหน้าอินทร์หน้าพรหมใด ๆ ทั้งนั้น.
 พจนานุกรมไทย

ชมพู

หมายถึงว. สีแดงอ่อน, สีแดงเจือขาว.
 พจนานุกรมไทย

ใบหน้า

หมายถึงน. เค้าหน้า, ดวงหน้า, รูปลักษณะของหน้า.
 พจนานุกรมไทย

สรงพระพักตร์

หมายถึงล้างหน้า

ข้าวแดงแกงร้อน

หมายถึง(สำ) น. บุญคุณ.
 พจนานุกรมไทย

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด