ตัวกรองผลการค้นหา
ข้าวกระยาทิพย์
หมายถึงน. ชื่อขนมอย่างหนึ่ง ปรุงด้วยเครื่องกวนมี น้ำผึ้ง น้ำอ้อย น้ำนม ถั่ว งา เป็นต้น นิยมใช้หญิงพรหมจารีเป็นผู้กวน มักทำในพิธีสารท, ข้าวทิพย์ ก็เรียก.
ข้าวเสวย
หมายถึงข้าว หรือเรียกว่า พระกระยา
ข้าวกลาง
หมายถึงน. กลุ่มพันธุ์ข้าวที่ออกรวงหลังข้าวเบา คือในช่วงกลางเดือนตุลาคมถึงปลายเดือนตุลาคม และเก็บเกี่ยวได้ในช่วงกลางเดือนพฤศจิกายนถึงปลายเดือนพฤศจิกายน เช่น พันธุ์ข้าวขาวดอกมะลิ ๑๐๕ พันธุ์ข้าว กข ๖.
ข้าวนาปรัง
หมายถึงน. ข้าวที่ปลูกในฤดูแล้งนอกฤดูทำนา.
ข้าวโอ๊ต
หมายถึงน. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Avena sativa L. ในวงศ์ Gramineae เป็นพรรณไม้ต่างประเทศ เมล็ดใช้เป็นอาหาร. (อ. oat).
ไม่ได้เบี้ยออกข้าว
หมายถึง(สำ) ว. ไม่มีส่วนได้อะไรด้วยเลย, ไม่มีส่วนได้อะไรด้วยแล้วยังต้องเสียผลประโยชน์ไปอีก.
ข้าวนาปี
หมายถึงน. ข้าวที่ปลูกในฤดูฝน.
ข้าวผัด
หมายถึงน. ข้าวสุกผัดกับน้ำมันใส่หมูเป็นต้น.
ข้าวไรย์
หมายถึงน. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Secale cereale L. ในวงศ์ Gramineae เป็นพรรณไม้ต่างประเทศ เมล็ดใช้ทำอาหารและเลี้ยงสัตว์. (อ. rye).
จมูกข้าว
หมายถึงน. ส่วนปลายของเมล็ดข้าวที่ติดกับก้านดอก เป็นส่วนที่ต้นอ่อนงอก.
หุงข้าว
หมายถึงก. เอาข้าวสารและน้ำใส่หม้อตั้งบนเตาไฟให้ร้อนจนเดือดแล้วปลงลงเช็ดน้ำ จากนั้นยกขึ้นดงบนเตาไฟจนสุก เรียกว่า หุงเช็ดน้ำ ถ้าเคี่ยวจนน้ำแห้งไปเองโดยไม่ต้องเช็ดน้ำ เรียกว่า หุงไม่ต้องเช็ดน้ำ, โดยปริยายหมายถึงลักษณะที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น หุงข้าวด้วยหม้อไฟฟ้า.
แป้งข้าวสาลี,แป้งสาลี
หมายถึงน. แป้งที่ได้จากการบดเมล็ดข้าวสาลี ใช้ทำขนมปังเป็นต้น, แป้งมี่ หรือ แป้งหมี่ ก็เรียก.