ตัวกรองผลการค้นหา
สันดอน
หมายถึงน. ดินหรือกรวดทรายเป็นต้นซึ่งนํ้าพัดเอามารวมกัน ปรากฏนูนยาวอยู่ใต้นํ้า ทำให้สูงเป็นสันขึ้น, หลังเต่า ก็เรียก.
สันดาน
หมายถึงน. ชื่อโรคลมอย่างหนึ่งมีอาการให้จุกเสียดเรื้อรังอยู่เสมอ เรียกว่า ลมสันดาน.
สันตติ
หมายถึง[-ตะติ] น. ความสืบต่อ เช่น สืบสันตติวงศ์. (ป.; ส. สํตติ ว่า ลูกหลาน).
สันติ
หมายถึงน. ความสงบ เช่น อยู่ร่วมกันโดยสันติ. (ป.; ส. ศานฺติ).
สันติกะ
หมายถึงน. สำนัก, ที่ใกล้. (ป.).
สันติสุข
หมายถึงน. ความสุขที่เกิดจากความสงบ เช่น รัฐบาลบริหารประเทศเพื่อสันติสุขของประชาชน.
สันตุฏฐี
หมายถึงน. สันโดษ. (ป.; ส. สํตุษฺฏิ).
สันถาร
หมายถึงน. การปูลาด; ที่ปูลาด, พื้น. (ป.; ส. สํสฺตาร).
สันทนะ
หมายถึงน. รถ, รถศึก. (ป.; ส. สฺยนฺทน).
สันพร้ามอญ
หมายถึงดู กระดูกไก่ดำ.
สันเดก
หมายถึง(โบ) น. สันติกะ, สำนัก. (ป. สนฺติก).
สันโดษ
หมายถึง[-โดด] น. ความยินดีหรือพอใจเท่าที่ตนมีอยู่หรือเป็นอยู่ เช่น เขาถือสันโดษ. (ปาก) ก. มักน้อย เช่น เขาเป็นคนสันโดษ. (ส. สํโตษ; ป. สนฺโตส).