ตัวกรองผลการค้นหา
พักตร,พักตร-,พักตร์
หมายถึง[พักตฺระ-] (ราชา) น. หน้า, ใช้ว่า พระพักตร์. (ส. วกฺตฺร).
พักพิง
หมายถึงก. อาศัยอยู่ชั่วคราว.
พักฟื้น
หมายถึงก. พักผ่อนเพื่อให้ร่างกายแข็งแรงเป็นปรกติ เมื่อหายเจ็บป่วย.
ราวผ้าซับพระพักตร์
หมายถึงราวพาดผ้า
พระพักตร์
หมายถึงใบหน้า
กระลำพัก
หมายถึงน. ส่วนของเนื้อไม้ซึ่งมีสีดำ ๆ เกิดในต้นสลัดไดป่า (Euphorbia antiquorum L.) และต้นตาตุ่มทะเล (Excoecaria agallocha L.) ในวงศ์ Euphorbiaceae กลิ่นหอมอ่อน รสขม ใช้ทำยาได้.
กลัมพก,กลัมพัก
หมายถึง[กะลำ-] (แบบ) น. ผักบุ้ง เช่น ประเทศที่ตํ่านํ้าลึกล้วนเหล่ากลัมพัก พ่านทอดยอดยาวสล้างสลอน. (ม. ร. ๔ มหาพน). (ป., ส. กลมฺพก).
พักผ่อนหย่อนใจ
หมายถึงก. พักผ่อนไปหาความสนุกสนานเพลิดเพลิน.
พักสายตา
หมายถึงก. หยุดใช้สายตาอย่างคร่ำเคร่งชั่วคราว.
โรงพัก
หมายถึง(ปาก) น. สถานีตำรวจ.
หอพัก
หมายถึงน. ที่พักอาศัยสำหรับนักเรียนนักศึกษาเป็นต้น; (กฎ) สถานที่ที่จัดขึ้นเพื่อรับผู้พักตามกฎหมายว่าด้วยหอพัก.
สรงพระพักตร์
หมายถึงล้างหน้า