ตัวกรองผลการค้นหา
กระยาง
หมายถึงน. นกยาง. (ดู ยาง ๑).
กระยาด,-กระยาด
หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระยืด เป็น กระยืดกระยาด.
กระยาทาน
หมายถึงน. เครื่องบริจาค. (จารึกสยาม).
กระยาหงัน
หมายถึงน. วิมาน, สวรรค์ชั้นฟ้า, เช่น อวยชัยให้พรแล้วเทวัญ กลับคืนกระยาหงันชั้นฟ้า. (อิเหนา). (ม. กะยางัน ว่า สวรรค์, ที่อยู่ของเทวดา).
พระกระยาเสวย, พระกระยา
หมายถึงข้าว
พระกระยาหาร
กระยาบวช
หมายถึงน. เครื่องกินที่ไม่มีของสดคาว.
กระยาเลย
หมายถึงว. ต่าง ๆ, ปะปนกัน, (ใช้แก่ต้นไม้มีแก่น แต่ไม่รวมไม้สัก).
กระยาหาร
หมายถึงน. เครื่องกินมีข้าวเป็นต้น.
ข้าวกระยาทิพย์
หมายถึงน. ชื่อขนมอย่างหนึ่ง ปรุงด้วยเครื่องกวนมี น้ำผึ้ง น้ำอ้อย น้ำนม ถั่ว งา เป็นต้น นิยมใช้หญิงพรหมจารีเป็นผู้กวน มักทำในพิธีสารท, ข้าวทิพย์ ก็เรียก.
ข้าวเสวย
หมายถึงข้าว หรือเรียกว่า พระกระยา
พระกระยาต้ม
หมายถึงข้าวต้ม