ตัวกรองผลการค้นหา
หัวหายตะพายขาด
หมายถึง(สำ) ว. อาการที่ชอบเที่ยวเตลิดไปไม่อยู่ติดบ้าน บางทีก็ไม่กลับบ้านเลย คล้ายวัวควายที่เชือกตะพายขาดเที่ยวเตลิดไป.
น้ำตาเช็ดหัวเข่า
หมายถึง(สำ) เสียใจเพราะชํ้าใจหรือต้องผิดหวังอย่างหนัก.
ผกผงก
หมายถึงก. ผงกหัวขึ้นเหลียวดู.
หัวโล้น
หมายถึงน. หัวที่โกนผมหมด.
หัวล้าน
หมายถึงว. มีหัวไร้ผมบางแห่งหรือทั้งหมด.
หัวคลองท้ายคลอง
หมายถึงว. ทั่วทั้งคลอง.
หัวบ้านท้ายบ้าน
หมายถึงว. ทั่วทั้งหมู่บ้าน.
หัวหกก้นขวิด
หมายถึง(สำ) ว. อาการที่ซนเล่นไปตามความพอใจไม่ต้องเกรงใจใคร เช่น เด็กพวกนี้ไปหัวหกก้นขวิดที่ไหนมา, อาการที่เที่ยวไปตามความพอใจไม่อยู่ติดบ้าน เช่น พาเที่ยวหัวหกก้นขวิด.
หาเหาใส่หัว
หมายถึง(สำ) ก. รนหาเรื่องเดือดร้อนรำคาญมาใส่ตน.
ตาเสือ
หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นชนิด Aphanamixis polystachya (Wall.) R. Parker ในวงศ์ Meliaceae เนื้อไม้สีแดง แข็งและหนัก ใช้ในการก่อสร้าง.
จัด
หมายถึงว. ยิ่ง, เต็มที่, เกินปรกติมาก, มากหรือหนักไปในทางใดทางหนึ่ง, เช่น ระเบียบจัด ธรรมเนียมจัด หิวจัด ร้อนจัด หนาวจัด แดดจัด; แก่เต็มที่ เช่น ผลไม้แก่จัด. (ข. จาส่).
แพ้แรง
หมายถึงว. เสียกำลัง, หมดแรง เช่น ทำงานหนักจนแพ้แรง; สู้แรงไม่ได้ เช่น นักมวยฝ่ายน้ำเงินสู้ฝ่ายแดงไม่ได้เพราะแพ้แรง.