ค้นเจอ 843 รายการ

เสียนิสัย

หมายถึงก. มีนิสัยไม่ดี เช่น พ่อแม่มีลูกคนเดียว จึงตามใจจนลูกเสียนิสัย เอาแต่ใจตัวเอง.

กำซาบ

หมายถึงก. ซึมเข้าไป, ทา, อาบ, หมายถึงศรที่อาบยาพิษก็ได้ เช่น สายกำซาบ.

ลูกกะจ๊อก,ลูกกะโล่,ลูกจ๊อก

หมายถึง(ปาก) น. ผู้ที่อ่อนแอสู้ใครไม่ได้.

เลี้ยงลูกเจ้าเฝ้าคลัง

หมายถึงก. ทำสิ่งที่มีแต่เสมอตัวกับขาดทุน, ทำดีก็เสมอตัว ทำไม่ดีก็ต้องได้รับโทษ.

เงี่ยง

หมายถึงน. กระดูกแหลมของปลาบางชนิด เช่น ปลากระเบนมีเงี่ยงที่โคนหาง หรือปลาดุกมีเงี่ยงที่ครีบอก, แง่ของสิ่งของบางอย่าง มีรูปหยักตอนปลายเช่นเบ็ดหรือลูกศร.

จัณฑาล

หมายถึง[จันทาน] ว. ตํ่าช้า. น. ลูกคนต่างวรรณะ. (ส. จณฺฑาล ว่า ลูกที่บิดาเป็นศูทร มารดาเป็นพราหมณ์).

ลก

หมายถึงว. หก; (โบ) เรียกลูกชายคนที่ ๖ ว่า ลก, คู่กับ ลูกหญิงคนที่ ๖ ว่า อก.

ทรพี

หมายถึง[ทอระ-] น. เรียกลูกที่ไม่รู้คุณพ่อแม่ว่า ลูกทรพี. ว. เนรคุณถึงประทุษร้ายพ่อแม่.

ตอร์ปิโด

หมายถึงน. เครื่องกลจำพวกลูกระเบิดที่ปล่อยให้แล่นไปในนํ้า เพื่อทำลายที่หมายในการศึก, ลักษณนามว่า ลูก. (อ. torpedo).

ลูกพี่ลูกน้อง

หมายถึงน. ญาติที่เป็นลูกของลุง ป้า น้า หรืออา.

วัตสะ

หมายถึง(แบบ) น. ลูกวัว; เด็กเล็ก. (ส. วตฺส).

เอารส

หมายถึง[-รด] น. ลูกของตนเอง. (แผลงมาจาก โอรส). (ส.).

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ