ตัวกรองผลการค้นหา
ตรณี
หมายถึง[ตะระนี] (แบบ) น. เรือ. (ป., ส.).
คิ้ว
หมายถึงน. ส่วนโค้งขอบกระบอกตาข้างบนซึ่งมีขนขึ้นที่โค้งนั้น; ไม้ที่ช่างลอกเป็นลวดสำหรับประกอบขอบหรือริมประตูหน้าต่างเป็นต้น, เรียกสิ่งอื่นที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น คิ้วรถยนต์; เรียกพายที่ทำเป็นลวดในใบพายว่า พายคิ้ว.
คู่ชัก
หมายถึงน. เรือรูปสัตว์คู่หนึ่งซึ่งทำหน้าที่ชักลากเรือพระที่นั่งเมื่อแล่นทวนน้ำ หรือเมื่อไม่ประสงค์ให้เรือพระที่นั่งไหวขณะที่ทรงพระบรรทม เรียกว่า เรือคู่.
กระแท่น
หมายถึงก. แทบถึง, ถึงทีเดียว, กระทั่ง, คำใช้ในบทร้องของเด็ก ในความว่า พายเรืออกแอ่นกระแท่นต้นกุ่ม, นิยมใช้เข้าคู่กับคำ กระท่อน เป็น กระท่อนกระแท่น.
แคม
หมายถึงน. ส่วนริมทั้ง ๒ ข้างเรือ, เรียกของอื่นที่มีลักษณะคล้ายริมเรือ เช่น แคมร่อง.
พรรคกลิน
หมายถึง[พักกะลิน] น. เหล่าทหารเรือที่เป็นช่างกลประจำท้องเรือ.
โขดง
หมายถึง[ขะโดง] น. กระโดง; ใบเรือ. (ข.).
แปล้น้ำ
หมายถึงก. ปริ่มน้ำ เช่น เรือแปล้น้ำ.
ยวดยาน
หมายถึงน. เครื่องขับขี่มีรถและเรือเป็นต้น.
ใบแข็ง
หมายถึงน. เรือเดินทะเลที่ใช้เสื่อเป็นใบ ใช้ไม้เป็นกระดูก เรียกว่า เรือใบแข็ง.
แม่ย่านาง
หมายถึงน. ผีผู้หญิงประจำรักษาเรือ.
จแจ้น
หมายถึง(แบบ) ว. แตกจากหมู่, กระจัดกระจาย, ในคำว่า หนีญญ่ายพายจแจ้น. (จารึกสยาม).