ค้นเจอ 843 รายการ

เสียนิสัย

หมายถึงก. มีนิสัยไม่ดี เช่น พ่อแม่มีลูกคนเดียว จึงตามใจจนลูกเสียนิสัย เอาแต่ใจตัวเอง.

ลูกกะจ๊อก,ลูกกะโล่,ลูกจ๊อก

หมายถึง(ปาก) น. ผู้ที่อ่อนแอสู้ใครไม่ได้.

เลี้ยงลูกเจ้าเฝ้าคลัง

หมายถึงก. ทำสิ่งที่มีแต่เสมอตัวกับขาดทุน, ทำดีก็เสมอตัว ทำไม่ดีก็ต้องได้รับโทษ.

ง้วน

หมายถึงน. เรียกโอชะของบางสิ่ง เช่น ง้วนดิน คือ โอชะของดิน ที่กล่าวไว้ในคัมภีร์ไตรภูมิโลกวินิจฉัยว่ามีรสหวาน, ง้วนผึ้ง คือ ละอองดอกไม้ที่ผึ้งนำมาสะสมไว้ที่รัง มีสีเหลือง มีรสมัน หอมหวาน.

จัณฑาล

หมายถึง[จันทาน] ว. ตํ่าช้า. น. ลูกคนต่างวรรณะ. (ส. จณฺฑาล ว่า ลูกที่บิดาเป็นศูทร มารดาเป็นพราหมณ์).

ลก

หมายถึงว. หก; (โบ) เรียกลูกชายคนที่ ๖ ว่า ลก, คู่กับ ลูกหญิงคนที่ ๖ ว่า อก.

ทรพี

หมายถึง[ทอระ-] น. เรียกลูกที่ไม่รู้คุณพ่อแม่ว่า ลูกทรพี. ว. เนรคุณถึงประทุษร้ายพ่อแม่.

ตอร์ปิโด

หมายถึงน. เครื่องกลจำพวกลูกระเบิดที่ปล่อยให้แล่นไปในนํ้า เพื่อทำลายที่หมายในการศึก, ลักษณนามว่า ลูก. (อ. torpedo).

ปืนยา

หมายถึงน. ศรหรือหน้าไม้ที่มีลูกอาบด้วยยาพิษ.

ลูกพี่ลูกน้อง

หมายถึงน. ญาติที่เป็นลูกของลุง ป้า น้า หรืออา.

วัตสะ

หมายถึง(แบบ) น. ลูกวัว; เด็กเล็ก. (ส. วตฺส).

เอารส

หมายถึง[-รด] น. ลูกของตนเอง. (แผลงมาจาก โอรส). (ส.).

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ