ตัวกรองผลการค้นหา
แพทยา
หมายถึง[แพดทะยา] (โบ) น. แพทย์.
สมญา
หมายถึง[สมยา] น. ชื่อที่ตั้งให้ กร่อนมาจากคำว่า สมัญญา.
ใส่ยา
หมายถึงก. เอายาโรยหรือทาเป็นต้นที่บาดแผล.
เกลือฟอง
หมายถึงน. ชื่อเกลือชนิดหนึ่งในตำรายาไทย.
คิลานเภสัช
หมายถึงน. ยารักษาโรค. (ป. คิลาน + เภสชฺช).
ปัญญาส,ปัญญาส-
หมายถึง[ปันยาสะ-] (แบบ) ว. ห้าสิบ. (ป.).
มนุษยสัมพันธ์
หมายถึง[มะนุดสะยะ-, มะนุดสำพัน] น. ความสัมพันธ์ในทางสังคมระหว่างมนุษย์ ซึ่งจะก่อให้เกิดความเข้าใจอันดีต่อกัน.
ม่อลอกม่อแลก
หมายถึงว. เปื้อน ๆ เปรอะ ๆ, เลอะ ๆ เทอะ ๆ, เช่น เนื้อตัวเปียกฝนม่อลอกม่อแลก, มะลอกมะแลก ก็ว่า.
ตายเป็นเบือ
หมายถึงก. ตายมากมายเกลื่อนกลาดไปเหมือนถูกยาเบื่อ.
มอระกู่
หมายถึงน. หม้อสูบยาของชาวอาหรับ. (ช.).
อายุรศาสตร์
หมายถึงน. ตำราหมอ, วิชาการรักษาโรคทางยา.
ปัณรสม,ปัณรสม-
หมายถึง[ปันนะระสะมะ-] ว. ที่ ๑๕. (ป.).