ตัวกรองผลการค้นหา
อาภัพ
หมายถึง[-พับ] ว. ปราศจากโชค, เคราะห์ร้าย, วาสนาน้อย, ตกอับ. (ป. อภพฺพ ว่า ไม่สมควร).
อารัมภกถา,อารัมภบท
หมายถึงน. คำปรารภ, คำเริ่มต้น, คำนำ.
อิสรภาพ
หมายถึงน. ความเป็นใหญ่, ความเป็นไทแก่ตัว; การปกครองตนเอง.
อุตราภิมุข
หมายถึง[อุดตะรา-] ก. บ่ายหน้าไปทางทิศเหนือ. (ป., ส. อุตฺตราภิมุข).
อุปโภค
หมายถึง[อุปะโพก, อุบปะโพก] ก. เอามาใช้ให้เกิดประโยชน์, คู่กับ บริโภค. ว. ที่เอามาใช้ให้เกิดประโยชน์ ในคำว่า เครื่องอุปโภค. (ป., ส.).
อุสุภ
หมายถึง[อุสุบ, อุสุพะ-, อุสุบพะ-] น. วัวผู้, อุสภ ก็ว่า. (ป. อุสภ; ส. ฤษภ, วฺฤษฺภ).
เอกภักดิ์
หมายถึง[เอกกะ-] ว. จงรักต่อคนคนเดียว, ซื่อตรง.
เอกภาคี
หมายถึง[เอกะ-, เอกกะ-] น. ฝ่ายเดียว หมายถึง ประเทศที่ปลีกตัวปฏิบัติการทางการเมืองเป็นต้นโดยลำพัง ไม่มีประเทศอื่นร่วมหรือรับรู้ด้วย.
เอกภาพ
หมายถึง[เอกกะ-] น. ความเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน; ความสอดคล้องกลมกลืนกัน. (อ. unity).
โอภาปราศรัย
หมายถึง[-ปฺราไส] ก. ทักทายด้วยความสนิทสนมเป็นกันเอง.
พระขนง , พระภมู
หมายถึงคิ้ว
พระภาคิไนย
หมายถึงหลานที่เป็นลูกของพี่สาวหรือน้องสาว