ตัวกรองผลการค้นหา
ประเสบัน,ประเสบันอากง,ประเสบันอากง
หมายถึงน. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง. (ช.)
ปาปอหยีสังฆาตา
หมายถึง[-ปอหฺยี-] น. บิดา, พ่อ. (ช.).
มหาขันธกะ
หมายถึง[มะหาขันทะกะ] น. ชื่อคัมภีร์พระวินัยหมวดหนึ่ง. (ป.).
หาดก,หาตกะ
หมายถึง[-ดก, -ตะกะ] น. ทองคำ. (ป., ส. หาฏก).
ปโยชนม์
หมายถึง[ปะโยชน] น. “ผู้มีนํ้าเป็นที่เกิด” คือ เมฆ. (ส. ปโยชนฺมนฺ).
กระพาก
หมายถึงน. ปลาตะพาก. (ประพาสไทรโยค). (ดู ตะพาก).
กะหล่ำ
หมายถึงน. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Brassica oleracea L. ในวงศ์ Cruciferae มีหลายพันธุ์ เช่น กะหลํ่าปลี หรือ กะหลํ่าใบ (B. oleracea L. var. capitata L.) กะหลํ่าดอก หรือ กะหลํ่าต้น (B. oleracea L. var. botrytis L.) กะหลํ่าดาว หรือ กะหลํ่าหัวลำต้น [B. oleracea L. var. gemmifera (DC.) Thell.] และ กะหลํ่าปม (B. oleracea L. var. gongylodes L.).
วิประโยค
หมายถึง[วิปฺระโยก] น. ความพลัดพราก, ความกระจัดกระจาย, ความจากกัน. ว. เศร้าโศก เช่น วันวิปโยค แม่น้ำวิปโยค. (ป. วิปฺปโยค; ส. วิปฺรโยค).
คชินทร์,คเชนทร์
หมายถึงน. พญาช้าง. (ส. คช + อินฺทฺร).
ปะเสหรันอากง
หมายถึง[-หฺรันอากง] น. วังลูกหลวง. (ช.).
มันดี
หมายถึงน. ที่อาบนํ้า. ก. อาบนํ้า. (ช.).
ระเด่น
หมายถึงน. โอรสหรือธิดาของกษัตริย์เมืองใหญ่. (ช.).