ตัวกรองผลการค้นหา
พระภาคิไนย
หมายถึงหลานที่เป็นลูกของพี่สาวหรือน้องสาว
พระภาติยะ
หมายถึงหลานที่ลูกของพี่ชาย หรือน้องชาย
ลูกล่า
หมายถึงน. ลูกคนสุดท้องที่เกิดมาโดยไม่คาดว่าจะมีอีกแล้ว แต่ไม่ห่างจากพี่มากเท่าลูกหลง, (ถิ่น) ลูกคนสุดท้อง.
ตกเลือด
หมายถึงก. แท้งลูก, อาการที่เลือดออกผิดธรรมดาเนื่องจากแท้งลูกเป็นต้น, ราชาศัพท์ว่า ตกพระโลหิต.
ความยาวคลื่น
หมายถึงน. ความยาวระหว่างจุดใดจุดหนึ่งบนคลื่นลูกหนึ่งไปยังจุดในตำแหน่งเดียวกันบนคลื่นลูกถัดไป.
ลูกกะแอ
หมายถึงน. ลูกควายตัวเล็ก ๆ เรียกตามเสียงที่มันร้อง, ลูกหม่อ หรือ ลูกแหง่ ก็เรียก.
เสียนิสัย
หมายถึงก. มีนิสัยไม่ดี เช่น พ่อแม่มีลูกคนเดียว จึงตามใจจนลูกเสียนิสัย เอาแต่ใจตัวเอง.
กระแพ้ง
หมายถึงน. ไม้ไผ่ที่ปล้องข้างในเป็นโรค มีสีดำ ๆ กลิ่นเหม็น, กำแพ้ง ก็ว่า.
เบื่อเป็นยารุ
หมายถึงว. เบื่อมากเหมือนกับยารุที่ไม่มีใครอยากกิน เพราะมีกลิ่นเหม็นและรสขมเฝื่อน.
ลูกกะจ๊อก,ลูกกะโล่,ลูกจ๊อก
หมายถึง(ปาก) น. ผู้ที่อ่อนแอสู้ใครไม่ได้.
เลี้ยงลูกเจ้าเฝ้าคลัง
หมายถึงก. ทำสิ่งที่มีแต่เสมอตัวกับขาดทุน, ทำดีก็เสมอตัว ทำไม่ดีก็ต้องได้รับโทษ.
ตด
หมายถึงก. อาการที่ลมระบายออกทางทวารหนัก, ผายลม. น. ลมที่ออกจากทวารหนัก เช่น เหม็นตด.