ตัวกรองผลการค้นหา
หุ้มกลอง
หมายถึง[-กฺลอง] น. ด้านหัวหรือด้านท้ายของโบสถ์ วิหาร, ถ้าเป็นด้านหัวหรือด้านท้ายของเรือนฝากระดาน เรียกว่า ด้านสกัด.
โพก
หมายถึงก. เอาผ้าหรือสิ่งของพันหรือคลุมหัว. ว. เรียกผ้าที่ใช้พันหรือคลุมหัวว่า ผ้าโพกหัว.
เทิน
หมายถึงก. ทูน เช่น เอาของเทินหัว.
ล้มคะมำ
หมายถึงก. ล้มหัวพุ่งไปเพราะสะดุด.
ศิโรรัตน์
หมายถึงน. เพชรประดับหัว. (ส.).
โกรกหวัด
หมายถึงก. โกรกหัวโดยใช้นํ้าต้มกับหัวหอมและใบมะขามเพื่อแก้หวัด.
โงก
หมายถึงว. อาการที่หัวงุบลงเพราะง่วง.
นมตาบอด,นมบอด
หมายถึงน. นมที่หัวบุ๋มเข้าไป.
เสาชี้
หมายถึงน. เสาที่ยื่นออกไปทางหัวเรือ.
หีตา
หมายถึงน. รูเล็กที่หัวตา.
ตัดหัวคั่วแห้ง
หมายถึง(สำ) ก. ฆ่าให้ตายเพื่อให้หายแค้น.
หัวไม่วางหางไม่เว้น
หมายถึง(สำ) ว. รวบหมดทั้งหัวทั้งหาง; อาการที่ทำงานอยู่ตลอดเวลาโดยไม่มีเวลาหยุดพัก เช่น เขาทำงานหัวไม่วางหางไม่เว้น เขาถูกใช้งานจนหัวไม่วางหางไม่เว้น.