ผลการค้นหา

ข้างเคียง* *ข้างเคียง *ข้างเคียง*
คำราชาศัพท์ บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 848 รายการ

รุ่น ๆ

หมายถึงว. กำลังอยู่ในวัยแตกเนื้อหนุ่มแตกเนื้อสาว เช่น เด็กรุ่น ๆ; มีวัยใกล้เคียงกัน, ที่อยู่ในวัยเดียวกัน, เช่น คนรุ่น ๆ คุณพ่อ คนรุ่น ๆ กัน.
 พจนานุกรมไทย

รถบดถนน

หมายถึงน. รถสำหรับบดดินให้เรียบหรือบดถนนให้ราบ มีลูกกลิ้งขนาดใหญ่สำหรับบดอยู่ข้างหน้า และมีล้อเหล็กขนาดใหญ่ ๒ ล้ออยู่ข้างหลัง.
 พจนานุกรมไทย

ฤๅษีแปลงสาร

หมายถึงน. ชื่อวิธีเขียนหนังสือลับแห่งไทยโบราณกลับตัวอักษรข้างหลังมาไว้ข้างหน้า, โดยปริยายหมายความว่า เปลี่ยนข้อความเดิมให้มีความหมายตรงกันข้าม.
 พจนานุกรมไทย

เกือก

หมายถึง(ปาก) น. รองเท้า, ลักษณนามว่า คู่ หรือ ข้าง, ราชาศัพท์ว่า รองพระบาท หรือ ฉลองพระบาท.
 พจนานุกรมไทย

ชั้ว

หมายถึงน. ที่สำหรับวางตั้งของ รูปคล้ายตู้ แต่ใช้กระดานข้างตลอดเป็นเชิง.
 พจนานุกรมไทย

ชำแระ

หมายถึงน. ที่แฉะ, ที่เลน, เช่น ชายชำแระข้างในตรงร่องนํ้า. (เชมสบรุก).
 พจนานุกรมไทย

ขีดคร่อม

หมายถึง(กฎ) ก. ขีดเส้นขนานคู่ขวางไว้ข้างด้านหน้าเช็ค. (ดู เช็คขีดคร่อม).
 พจนานุกรมไทย

เตร็ด

หมายถึง[เตฺร็ด] น. ลำนํ้าเล็กที่เป็นทางลัดเชื่อมลำนํ้าใหญ่สายเดียวกันทั้ง ๒ ข้าง, เกร็ด ก็เรียก. (ดู เกร็ด ๑).
 พจนานุกรมไทย

นาคาวโลก

หมายถึง[-คาวะ-] น. ชื่อพระพุทธรูปปางหนึ่ง อยู่ในพระอิริยาบถยืน พระหัตถ์ซ้ายห้อยเยื้องมาข้างหน้าประทับไว้ที่พระเพลาข้างซ้าย พระหัตถ์ขวาห้อยลงข้างพระองค์ตามปรกติ เอี้ยวพระกายผินพระพักตร์เหลียวไปข้างหลัง เป็นกิริยาทอดพระเนตรพระนครไพศาลีผิดปรกติคล้ายดูอย่างไว้อาลัย ด้วยจะเป็นการเห็นครั้งสุดท้าย จะไม่ได้เสด็จมาเห็นอีกต่อไป.
 พจนานุกรมไทย

ตะพัด

หมายถึงน. ชื่อปลานํ้าจืดชนิด Scleropages formosus ในวงศ์ Osteoglossidae หรือชนิดอื่นในสกุลเดียวกันที่พบในประเทศข้างเคียง เป็นปลาโบราณที่ยังมีพืชพันธุ์สืบมาจนถึงปัจจุบัน ลำตัวยาว แบนข้างตลอด แนวด้านข้างของสันหลังตรงโดยตลอด แนวสันท้องโค้ง ปากเชิดขึ้น ครีบหลังและครีบก้นอยู่ใกล้ครีบหางมาก ขอบหางกลม เกล็ดใหญ่ เส้นข้างตัวอยู่ใกล้แนวสันท้อง พื้นลำตัวเป็นสีเงินอมเทาหรือสีฟ้า พบเฉพาะบริเวณแหล่งนํ้าเขตภูเขาในจังหวัดตราด จันทบุรี และระยอง รวมทั้งบางจังหวัดในเขตภาคใต้ เช่น สุราษฎร์ธานี ขนาดยาวได้ถึง ๙๐ เซนติเมตร.
 พจนานุกรมไทย

เต่าหับ

หมายถึงน. ไม้ที่ตีติดกับข้างเรือด้านในด้วยลูกประสักเป็นไม้แข็งแรง เจาะรูสี่เหลี่ยมเล็กกว่ารูที่ไม้เสริมแคร่ซึ่งอยู่ข้างบนสำหรับยึดหลักแจวให้แน่น.
 พจนานุกรมไทย

ลัย,ลัย-

หมายถึง[ไล, ไลยะ-] น. จังหวะ (ใช้แก่ดนตรี); ที่อาศัย โดยมากมักเติมอุปสรรคข้างหน้า เช่น อาลัย; การหายไป โดยมากมักเติมอุปสรรคข้างหน้า เช่น วิลัย บรรลัย. (ส.).
 พจนานุกรมไทย

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด