ตัวกรองผลการค้นหา
อับอาย
หมายถึงว. อายไม่กล้าสู้หน้า, ขายหน้า.
อัปฏิฆะ
หมายถึง[อับปะติคะ] ว. ไม่ระคายใจ, ไม่เคืองใจ, ไม่แค้นเคือง. (ป. อปฺปฏิฆ).
อัปลักษณ์
หมายถึง[อับปะ-] ว. ชั่ว (มักใช้แก่รูปร่าง หน้าตา), มีลักษณะที่ถือว่าไม่เป็นมงคล, เช่น รูปร่างอัปลักษณ์ หน้าตาอัปลักษณ์, อปลักษณ์ ก็ว่า. (ส. อปลกฺษณ; ป. อปลกฺขณ).
อัมพา
หมายถึงน. แม่, หญิงดี, (เป็นชื่อยกย่อง). (ป., ส.).
อัยกะ,อัยกา
หมายถึง[ไอยะ-] (ราชา) น. ปู่, ตา. (ป. อยฺยก).
อั่ว
หมายถึงน. ชื่อแกงคั่วชนิดหนึ่ง.
อัศวินม้าขาว
หมายถึง(สำ) น. ผู้ที่มาช่วยแก้ไขสถานการณ์ที่คับขันให้กลับดีขึ้น.
อัสดร
หมายถึง[อัดสะดอน] น. ม้าดี. [ป. อสฺส (ม้า) + ตร (ยิ่งกว่า)].
อา
หมายถึง(กลอน) ว. คำออกเสียงท้ายคำพูดในความรำพึงหรือวิตกเป็นต้น เช่น แม่อา พี่อา.
อ่า
หมายถึงก. ประดับ, ตกแต่ง.
อาขยาน
หมายถึง[-ขะหฺยาน, -ขะยาน] น. บทท่องจำ; การเล่า, การบอก; การสวด; เรื่อง, นิทาน. (ส.; ป. อกฺขาน).
อาครหายณี
หมายถึง[อาคฺระหายะนี] น. ชื่อหนึ่งของดาวฤกษ์มฤคศิระ มี ๓ ดวง, ดาวหัวเต่า ดาวหัวเนื้อ ดาวศีรษะเนื้อ ดาวศีรษะโค ดาวมฤคเศียร ดาวมฤคศิรัส หรือ ดาวมิคสิระ ก็เรียก. (ส.).