ค้นเจอ 1,891 รายการ

วัลลี

หมายถึงน. เถาวัลย์, เครือเขา, ไม้เถา. (ป., ส.).

จุกผาม

หมายถึง[จุกกะผาม] น. ชื่อโรคชนิดหนึ่ง มีตับและม้ามโต มีไข้คลุมเครือเรื้อรัง คือ ไข้จับสั่นเรื้อรัง, ป้าง ก็เรียก.

ขนอบ

หมายถึง[ขะหฺนอบ] น. ไม้ ๒ อันประกับเป็นขอบหรือกรอบของสิ่งของเพื่อให้แน่น เช่น ไม้ขนอบใบลาน.

สุมทุม

หมายถึงน. ที่ซึ่งมีต้นไม้หรือเถาวัลย์ปกคลุมให้ร่มครึ้ม, มักใช้เข้าคู่กับคำ พุ่มไม้ เป็น สุมทุมพุ่มไม้.

กณิการ์

หมายถึงน. ไม้กรรณิการ์. (ม. ร่ายยาว ทานกัณฑ์).

ตกขุย

หมายถึงก. ออกดอกเป็นเมล็ด (ใช้แก่ไม้ไผ่).

ปุ

หมายถึงก. ปะ เช่น เอาไม้ไปปุฝาเรือน.

แม่ฝา

หมายถึงน. ไม้กรอบประกับฝาเรือนฝากระดานทั้ง ๔ ด้าน.

หวือ

หมายถึงว. มีเสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงสะเก็ดไม้กระเด็นอย่างแรง.

ตับเพลง

หมายถึงน. เพลงที่นำมารวมขับร้องและบรรเลงติดต่อกัน ซึ่งเป็นเพลงที่อยู่ในอัตราเดียวกัน ชุดหนึ่งบรรเลงประมาณ ๓-๑๐ เพลง เช่น ตับลาวเจริญศรี.

กบทู

หมายถึงน. สันแห่งหลังคาเรือน, ไม้ข่มข้างกลอน.

คา

หมายถึงน. เครื่องจำคอนักโทษ ทำด้วยไม้.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ