ค้นเจอ 997 รายการ

สิ้นแต้ม

หมายถึงก. หมดตาเดิน, ไม่มีตาเดิน, (มักใช้แก่การเล่นสกา), โดยปริยายหมายความว่า หมดหนทางคิดอ่าน เช่น พอมีปัญหาประดังกันเข้ามามาก ๆ เขาก็สิ้นแต้ม ไม่รู้จะหันหน้าไปพึ่งใคร.

มือตก

หมายถึงว. เสื่อมความสามารถลง เช่น หมู่นี้เล่นบิลเลียดมือตกไป, เสื่อมความนิยม เช่น เขียนหนังสือมือตกไป, เสียมากกว่าได้ในการเล่นการพนัน เช่น ตอนนี้เขาเล่นไพ่กำลังมือตก.

เหย่อย

หมายถึง[เหฺย่ย] น. การเล่นเพลงพื้นบ้านอย่างหนึ่งของไทย ผู้เล่นร้องกลอนสดและรำประกอบ ภายหลังมีกลองยาวประกอบด้วย มักเล่นในบางเทศกาลเช่นฤดูเกี่ยวข้าว.

รำโคม

หมายถึงน. การรำแบบหนึ่ง ผู้เล่นถือโคมรำเป็นท่าต่าง ๆ, เดิมเล่นเฉพาะในงานหลวง.

หมากเก็บ

หมายถึงน. การเล่นของเด็กใช้เม็ดกรวดหรือลูกไม้โยนแล้วเก็บ มีวิธีการเล่นและกติกาต่าง ๆ.

จักขุวิญญาณ

หมายถึงน. ความรู้อันอาศัยทางตาเกิดขึ้น.

ตาบอดตาใส

หมายถึงน. ตาบอดอย่างที่ตาดูเหมือนเป็นปรกติ แต่มองไม่เห็น.

เหล่

หมายถึงว. เขมาก (ใช้แก่ตา).

เห็น

หมายถึงก. อาการของตาที่ประสบรูป, ปรากฏแก่ตา, ปรากฏแก่ใจ, คิดรู้.

ชำเลือง

หมายถึงก. ชายตาดู, ดูทางหางตา.

อีแก่กินน้ำ

หมายถึงน. ชื่อการเล่นไพ่อย่างหนึ่ง. ไพ่อีแก่

ของขบเคี้ยว

หมายถึงน. ของกินเล่นที่ไม่เจตนากินให้อิ่ม.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ