ค้นเจอ 528 รายการ

การนำ

หมายถึง(ไฟฟ้า) น. การเคลื่อนที่ของกระแสไฟฟ้าผ่านตัวนำหรือฉนวน; (ความร้อน) การส่งถ่ายพลังงานความร้อนผ่านเทหวัตถุโดยวิธีการซึ่งโมเลกุลของเทหวัตถุนั้นกระทบกระแทกกันเนื่องจากโมเลกุลสั่นสะเทือนอย่างรวดเร็วมาก.

ปุบปับ,ปุ๊บปั๊บ

หมายถึงว. เสียงซึ่งเกิดจากอาการรีบร้อนลุกลนหรือเสียงที่แสดงอาการเช่นนั้น; อาการที่ทำโดยรีบร้อนทันทีทันใด, อาการที่เป็นไปโดยกะทันหัน เช่น ปุบปับก็ตาย.

อัง

หมายถึงก. นำไปใกล้ ๆ ไฟเพื่อให้ร้อนหรือบรรเทาความหนาวเป็นต้น, โดยปริยายหมายถึงอาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น เอามืออังหน้าผากดูว่าร้อนหรือไม่.

นกกางปีก

หมายถึงน. กลอักษรชนิดหนึ่ง ตัวอย่างว่า แสนรักร้อน (ร้อนรัก) หนักอกเอ๋ย ฉันใดจะได้ชมชิด (ชิดชม) เชย ไม่ลืมเลย (เลยลืม) ปลื้มอาลัย.

มัวซัว

หมายถึงว. ไม่ผ่องใส, ไม่แจ่มใส, ไม่เบิกบาน, ไม่สดชื่น, เช่น หูตามัวซัว ผ้าสีตกมัวซัว.

ทัด

หมายถึงก. เอาสิ่งของหรือดอกไม้เหน็บหูตรงบริเวณที่เรียกว่า ทัดดอกไม้. น. เรียกทรงผมผู้หญิงที่มีผมยื่นยาวทั้ง ๒ ข้างจอนผมสำหรับทัดหูว่า ผมทัด.

เดช,เดชะ

หมายถึง[เดด] (แบบ) น. อำนาจ; ความร้อน, ไฟ. (ป. เตช; ส. เตชสฺ).

ขิงก็รา ข่าก็แรง

หมายถึง(สำ) ต่างก็จัดจ้านพอ ๆ กัน, ต่างก็มีอารมณ์ร้อนพอ ๆ กัน, ต่างไม่ยอมลดละกัน.

เจ็บท้องข้องใจ

หมายถึง(โบ) ก. เดือดเนื้อร้อนใจ. (จารึกพ่อขุนรามคำแหง).

มืดหน้า

หมายถึงว. มีอาการเวียนหัวเห็นอะไรพร่าไปหมด เช่น อากาศร้อนมากจนรู้สึกมืดหน้า.

ลำบอง

หมายถึงน. เม็ดตุ่มที่เกิดตามผิวเนื้อด้วยพิษร้อนหรือพิษอักเสบ.

ฉทวาร

หมายถึง[ฉะทะวาน] น. ทวารทั้ง ๖ คือ ตา หู จมูก ลิ้น กาย และใจ.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ