ตัวกรองผลการค้นหา
อังคุตรนิกาย
หมายถึง[-คุดตะระ-] น. ชื่อคัมภีร์นิกายที่ ๔ แห่งพระสุตตันตปิฎก แสดงหลักธรรมโดยแบ่งเป็นหมวด เรียงลำดับตามจำนวนหัวข้อธรรมะตั้งแต่ ๑ หัวข้อถึง ๑๑ หัวข้อ.
หีน,หีน-
หมายถึง[หีนะ-, หีนนะ-, ฮีนะ-] ว. เลว, ทราม, ตํ่าช้า. (ป., ส.).
รัชชุ
หมายถึง[รัด-] น. สาย, เชือก. (ป., ส.).
สายโยก
หมายถึงน. สายถลกบาตรสำหรับคล้องที่ไหล่.
บัณรสี
หมายถึง[บันนะระสี] ว. ที่ ๑๕, ใช้กับคำว่า ดิถี เช่น บัณรสีดิถี = วัน ๑๕ คํ่า. (ป. ปณฺณรสี).
ปัญจนที
หมายถึงน. แม่นํ้า ๕ สาย คือ ๑. คงคา ๒. ยมนา ๓. อจิรวดี ๔. สรภู ๕. มหี.
แขน
หมายถึงน. เรียกสายเสื้อชั้นในของผู้หญิง.
เชี่ยว
หมายถึงว. อาการที่สายนํ้าไหลแรง เรียกว่า นํ้าไหลเชี่ยว.
ลูกหนู
หมายถึงน. ดอกไม้ไฟที่จุดให้แล่นไปตามสายลวด.
ประติมากร
หมายถึง[ปฺระติมากอน] น. ช่างปั้น, ช่างแกะสลัก.
อเนกรรถประโยค
หมายถึง[อะเนกัดถะปฺระโหฺยก] น. ประโยคใหญ่ที่มีใจความสำคัญอย่างน้อย ๒ ใจความมารวมกัน และใจความนั้น ๆ จะต้องมีลักษณะเป็นประโยคโดยมีสันธานเป็นบทเชื่อมหรือละสันธานไว้ในฐานที่เข้าใจ.
พระวรกาย
หมายถึงร่างกาย