ค้นเจอ 677 รายการ

ฟายมือ

หมายถึงว. เต็มอุ้งมือ, เรียกของที่เต็มฝ่ามือที่ห่อเข้าว่า ฟายมือหนึ่ง. น. ชื่อมาตราตวง ๘ ฟายมือ เป็น ๑ ทะนาน.

ลูบไล้

หมายถึงก. ใช้มือลูบไปทั่ว ๆ เช่น เอามือลูบไล้ไปทั่วตัว, ทาบาง ๆ ให้ทั่ว เช่น ใช้ครีมลูบไล้ใบหน้า.

โอละพ่อ

หมายถึงว. กลับตรงกันข้าม อย่างกลับหน้ามือเป็นหลังมือ. น. คำขึ้นต้นที่พวกระเบ็งร้องและรำในการมหรสพของหลวงเช่นพระราชพิธีโสกันต์.

อธิกมาส

หมายถึง[-มาด] น. เดือนที่เพิ่มขึ้นในปีจันทรคติ คือ ในปีนั้นมี ๑๓ เดือน มีเดือน ๘ สองหน เรียกว่า เดือน ๘ สอง ๘. (ป.).

กรีฑารมย์

หมายถึงว. เป็นที่ยินดีในกรีฑา เช่น สองท้าวเสมอกัน และควรที่กรีฑารมย์. (สมุทรโฆษ).

นข,นข-,นขะ

หมายถึง[นะขะ-] (แบบ) น. เล็บ, เล็บมือ, เล็บเท้า. (ป., ส.).

หัวแม่มือ

หมายถึงน. นิ้วต้นของมือ, (ปาก) นิ้วโป้, นิ้วโป้ง.

หันกลับ

หมายถึงก. เปลี่ยนไปสู่สภาพเดิม เช่น เขาทั้งสองหันกลับไปคืนดีกัน.

ก้าง

หมายถึง(กลอน) ก. กั้ง, กั้น, ขวาง, เช่น สองท้าวยินสองสายใจ จักก้างกลใด บดีบันโดยดังถวิล. (สรรพสิทธิ์).

กรสุทธิ์

หมายถึง[กะระ-] น. “การชำระมือให้หมดจด”, พิธีอย่างหนึ่งของพราหมณ์ ก่อนที่จะประกอบพิธีใด ๆ จะต้องชำระมือให้สะอาดเสียก่อน, กระสูทธิ์ ก็ว่า. (ส. กรศุทฺธิ).

มุติงค์

หมายถึงน. กลองสองหน้า, ตะโพน. (ป. มุติงฺค; ส. มฺฤทงฺค).

ฉมัง

หมายถึง[ฉะหฺมัง] ว. แม่น เช่น มือฉมัง, ขลัง เช่น เป่ามนตร์ฉมัง.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ