ตัวกรองผลการค้นหา
กา
หมายถึงน. คำกำกับชื่อปีในวิธีนับศักราชของไทยเหนือ ตรงกับเลข ๐.
หมายถึงก. ทำเครื่องหมายเป็นรูปกากบาท, ทำเครื่องหมายไว้ให้สังเกตได้ เช่น ดูเฉพาะที่กาไว้.
กากขยาก
หมายถึงน. กากที่หยาบ, หยากเยื่อ.
กากบาท
หมายถึง[กากะบาด] น. ชื่อเครื่องหมายอย่างตีนกา มีรูป + หรือ ; ใช้ + เป็นเครื่องหมายวรรณยุกต์บอกเสียงจัตวา.
กากภาษา
หมายถึง[กากะพาสา] น. ชาติกา เช่น ลางมารนิรมิตอินทรีย์เศียรเป็นอสุรี และกายเป็นกากภาษา. (คำพากย์).
กากี
หมายถึงน. หญิงมากชู้หลายผัว. (เป็นคำด่า มีเค้าเรื่องมาจาก กากาติชาดก).
กาง
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ต้นคาง. (ดู คาง ๒).
กางเกี่ยง
หมายถึงดู กางเกียง.
กางของ
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. ต้นปีบ. (ดู ปีบ ๑).
กาชาด
หมายถึงน. เครื่องหมายรูปกากบาท (+) สีแดงชาดบนพื้นขาว เป็นเครื่องหมายกาชาดสากล.
กาฐ
หมายถึง[กาด] (แบบ) น. ไม้ฟืน เช่น คือโกยกาฐอันกองแลนองธรณิภาค กลาดกล่นถกลหลาก อนันต์. (สรรพสิทธิ์), กาษฐะ ก็ใช้. (ป. กฏฺ; ส. กาษฺ).
กาด
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ตลาด.