ตัวกรองผลการค้นหา
สุรภี
หมายถึง[สุระ-] น. ต้นสารภี.
เสารภย์
หมายถึง[-รบ] น. กลิ่นหอม. (ส. เสารภฺย; ป. สุรภี).
แสนยานุภาพ
หมายถึงน. อำนาจทางทหาร เช่น ทหารเดินสวนสนามเพื่อแสดงแสนยานุภาพของกองทัพ. (ส. ไสนฺย + อานุภาว).
หัตถพันธ์,หัตถาภรณ์,หัตถาลังการ
หมายถึงน. สร้อยมือ.
หัวสำเภา
หมายถึงน. ชื่อหนึ่งของดาวฤกษ์ปุนัพสุ มี ๓ ดวง, ดาวสำเภาทอง ดาวสะเภา ดาวยามเกา ดาวตาเรือชัย หรือ ดาวปุนัพพสู ก็เรียก.
อดีตชาติ,อดีตภพ
หมายถึง[อะดีดตะชาด, -ตะพบ] น. ชาติก่อน, ภพก่อน.
อติเรกลาภ
หมายถึงน. อดิเรกลาภ, ลาภพิเศษ. (ป., ส.).
อภิ
หมายถึงคำประกอบหน้าศัพท์ที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต มีความหมายว่า ยิ่ง, วิเศษ, เหนือ, เช่น อภิรมย์ = ยินดียิ่ง, อภิญญาณ = ความรู้วิเศษ, อภิมนุษย์ = มนุษย์ที่เหนือมนุษย์ทั้งหลาย. (ป.).
อภิจฉา
หมายถึง[อะพิดฉา] น. ความทะเยอทะยาน, ความกระวนกระวาย. (ป.).
อภิชนาธิปไตย
หมายถึง[-ทิปะไต, -ทิบปะไต] น. ระบอบการปกครองแบบหนึ่งที่มีอภิชนเป็นใหญ่. (ป. อภิ + ชน + อธิปเตยฺย). (อ. aristocracy).
อภิชาต,อภิชาต-
หมายถึง[อะพิชาด, อะพิชาดตะ-] ว. เกิดดี, มีตระกูล. (ป., ส.).
อภิธาน
หมายถึงน. หนังสืออธิบายศัพท์เฉพาะเรื่อง เช่น อภิธานประวัติศาสตร์ไทย. (ป., ส.).