ตัวกรองผลการค้นหา
ขุยอินทรีย์
หมายถึงน. อินทรียวัตถุที่สลายตัวปะปนอยู่ในดิน ทำให้ดินอุดมสมบูรณ์. (อ. humus).
แตกระแหง
หมายถึงก. แตกเป็นร่อง ๆ เช่น ดินแตกระแหง.
โพน
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. จอมปลวก, เนินดิน.
ภู
หมายถึงน. ดิน, แผ่นดิน, โลก. (ป., ส.).
วสุธา
หมายถึงน. แผ่นดิน, พื้นดิน. (ป., ส.).
กรรม,กรรม,กรรม-,กรรม-
หมายถึง[กำ, กำมะ-] (ไว) น. ผู้ถูกกระทำ เช่น คนกินข้าว ข้าว เป็นกรรมของกริยา กิน.
ทั้ง ทั้ง,ทั้ง...ทั้ง
หมายถึงว. ด้วย เช่น ทั้งกินทั้งเล่น คือ กินด้วยเล่นด้วย ให้ทั้งข้าวทั้งเงิน คือ ให้ข้าวด้วยเงินด้วย. สัน. และ เช่น ทั้งภูเก็ตทั้งเชียงใหม่ล้วนน่าเที่ยว.
หลุม
หมายถึง[หฺลุม] น. ที่ซึ่งมีลักษณะเป็นบ่อ มักมีขนาดเล็กและตื้น, ที่ซึ่งขุดลงไปในพื้นดิน มีลักษณะตามต้องการเพื่อวัตถุประสงค์อย่างใดอย่างหนึ่ง เช่น หลุมเสา หลุมเผาถ่าน.
หัวปลวก
หมายถึงน. จอมปลวก, รังปลวกที่เป็นดินสูงขึ้น.
แล้วไป
หมายถึง(ปาก) ก. เสร็จสิ้นไป, ช่างปะไร, (มักพูดแสดงความไม่พอใจ) เช่น ไม่ทำก็แล้วไป ให้กินแล้วไม่กินก็แล้วไป.
หย่อม,หย่อม ๆ
หมายถึงน. หมู่เล็ก ๆ, กองเล็ก ๆ, เช่น หญ้าขึ้นเป็นหย่อม ๆ.
ลูกโยน
หมายถึงน. ดินที่ปั้นกลมแล้วเอาต้นหญ้าทำเป็นหางสำหรับขว้างไล่นกซึ่งมากินข้าวในนา; เรียกข้าวเหนียวที่ผัดกับกะทิใส่เกลือ นํ้าตาล ห่อด้วยใบมะพร้าวอ่อนหรือใบเตยไว้หางยาว แล้วต้มให้สุก ว่า ข้าวต้มลูกโยน.