ตัวกรองผลการค้นหา
น้ำน้อยแพ้ไฟ
หมายถึง(สำ) น. ฝ่ายข้างน้อยย่อมแพ้ฝ่ายข้างมาก.
พายเรือทวนน้ำ
หมายถึง(สำ) ก. ทำด้วยความยากลำบาก.
มหิษ
หมายถึงน. ควาย. (ส.; ป. มหิส, มหีส, มหึส).
มิดหัว
หมายถึงว. อาการที่หัวจมหายลงไปในน้ำ เช่น ดำน้ำจนมิดหัว.
หุบห้วย
หมายถึงน. หุบเขาที่มีแอ่งน้ำขังอยู่.
หินโสโครก
หมายถึงน. แนวพืดหินหรือโขดหินใต้น้ำใกล้ ๆ ผิวพื้นน้ำทะเล อาจมีบางส่วนโผล่พ้นน้ำหรือปริ่มน้ำก็ได้ เป็นอันตรายแก่การเดินเรือ.
หนอง
หมายถึง[หฺนอง] น. นํ้าเลือดเสียกลายเป็นสีขาวข้นที่ลัดอยู่ตามแผลและฝี, น้ำหนอง ก็ว่า.
สกรรถ
หมายถึง[สะกัด] น. เรียกคำที่เพิ่มเข้าข้างหลังคำเดิม เมื่อเพิ่มแล้ว มีความหมายคงเดิม หรือหมายถึงพวกหรือหมู่ ว่า คำสกรรถ เช่น อากร (ในคำเช่น นรากร ประชากร) อาการ (ในคำเช่น คมนาการ ทัศนาการ) ชาติ (ในคำเช่น มนุษยชาติ ติณชาติ) ประเทศ (ในคำเช่น อุรประเทศ หทัยประเทศ).
สธนะ
หมายถึง[สะทะนะ] ว. มีเงิน, รํ่ารวย. (ป., ส.).
พาส
หมายถึงก. นุ่งห่ม; อยู่. (ป., ส. วาส ว่า ที่อยู่, เครื่องนุ่งห่ม).
ไพเศษ
หมายถึงว. พิเศษ. (ส. วิเศษ; ป. วิเสส).
สนเทศ
หมายถึงน. คำสั่ง, ข่าวสาร, ใบบอก. (ส.; ป. สนฺเทส).