ผลการค้นหา

เครื่องหวาน* *เครื่องหวาน *เครื่องหวาน*
คำราชาศัพท์ บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 1,269 รายการ

คา

หมายถึงน. เครื่องจำคอนักโทษ ทำด้วยไม้.
 พจนานุกรมไทย

ปันจุเหร็จ

หมายถึงน. เครื่องรัดเกล้าที่ไม่มียอด; โจรป่า. (ช.).
 พจนานุกรมไทย

รางบรรทัด

หมายถึงน. เครื่องตีเส้นบรรทัดบนใบลาน.
 พจนานุกรมไทย

เตาทุเรียง

หมายถึงน. ชื่อเตาชนิดหนึ่ง สำหรับเผาเครื่องถ้วยชามและเครื่องกระเบื้องต่าง ๆ ในจังหวัดสุโขทัยสมัยโบราณ.
 พจนานุกรมไทย

แยม

หมายถึงน. อาหารมีรสหวาน ทำโดยการเคี่ยวผลไม้กับนํ้าตาลจนข้น มักใช้ทาขนมปัง. (อ. jam).
 พจนานุกรมไทย

เครื่องเรือน

หมายถึงน. เครื่องปรุงเรือนหรือเครื่องไม้ที่จะคุมกันเข้าเป็นเรือน เช่น ขื่อ เสา; เครื่องตกแต่งภายในเรือน เช่น ตู้ โต๊ะ เก้าอี้.
 พจนานุกรมไทย

เอียน

หมายถึงว. ชวนให้คลื่นไส้ (มักใช้แก่รสหวาน). ก. เบื่อมาก เช่น ฉันเอียนหน้าเขาเต็มทีแล้ว.
 พจนานุกรมไทย

กราด

หมายถึง[กฺราด] น. เครื่องขูดไคลม้าทำด้วยเหล็ก มีฟันคล้ายกระต่ายขูดมะพร้าว; เครื่องจีมไม้ให้แน่น.
 พจนานุกรมไทย

กากเพชร

หมายถึงน. ส่วนของเพชรที่คัดออก; ผงแวววาวคล้ายกระจกสำหรับโรยแต่งเครื่องประดับเป็นต้น; เครื่องใช้ตัดกระจก; เครื่องใช้เจียระไนรัตนชาติ; เครื่องบดวาล์ว, เรียกเครื่องลับมีดเป็นต้นชนิดหนึ่งว่า หินกากเพชร.
 พจนานุกรมไทย

ไข่ยัดไส้

หมายถึงน. ไข่กรอกในกระทะให้บาง แล้วห่อไส้หมูสับผัดน้ำมันให้สุก ปรุงรสเค็มหวาน.
 พจนานุกรมไทย

จ่ามงกุฎ

หมายถึงน. ชื่อขนมชนิดหนึ่ง คล้ายกะละแมขาว มีไส้เป็นถั่วลิสงเม็ด ห่อด้วยใบตองอ่อนนาบ เช่น งามจริงจ่ามงกุฎ ใส่ชื่อดุจมงกุฎทอง. (เห่ชมเครื่องคาวหวาน).
 พจนานุกรมไทย

ตะกาง

หมายถึงน. เครื่องดักจระเข้อย่างหนึ่ง มีเงี่ยง ๒ ข้างสำหรับผูกเหยื่อลอยน้ำไว้; เครื่องล่อใจ; สะกาง ก็เรียก.
 พจนานุกรมไทย

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด