ค้นเจอ 192 รายการ

โลกอุดร,โลกุตระ

หมายถึง[โลกอุดอน, โลกุดตะระ] ว. เหนือโลก, พ้นวิสัยของโลก. (ป., ส. โลก + อุตฺตร).

โลกัตถจริยา

หมายถึง[โลกัดถะจะ-] น. ความประพฤติเป็นประโยชน์แก่โลก. (ป. โลก + อตฺถ + จริยา).

โลกียวัตร

หมายถึงน. ความเป็นไปของสามัญชน. (ป. โลกิย + วตฺต).

โลกียวิสัย

หมายถึงน. เรื่องโลกีย์, เรื่องที่เกี่ยวเนื่องกับกามารมณ์, เรื่องของคนที่ยังมีกิเลสอยู่.

วิษณุโลก

หมายถึงน. สวรรค์ของพระนารายณ์ผู้เป็นเจ้า. (ส.).

ศาลกงสุล

หมายถึง(เลิก) น. ศาลของประเทศที่มีสิทธิสภาพนอกอาณาเขต ที่ตั้งขึ้นในอีกประเทศหนึ่ง เพื่อให้กงสุลเป็นผู้พิจารณาคดีคนในบังคับของตน.

ศาลโลก

หมายถึง(ปาก) น. ศาลยุติธรรมระหว่างประเทศ.

สิโลก

หมายถึงน. โศลก, บทสรรเสริญยกย่อง; ชื่อเสียง, เกียรติยศ. (ป.; ส. โศฺลก).

สุรโลก

หมายถึงน. สวรรค์. (ส.).

เหลาหลก

หมายถึง[เหฺลาหฺลก] น. ชื่อหมากชนิดหนึ่งเปลือกอ่อน. (พจน. ๒๔๙๓).

อปโลกน์

หมายถึง[อะปะโหฺลก] ว. ที่บอกเล่า เช่น คำอปโลกน์. (ป. อปโลกน).

โลกุตร-

หมายถึง[โลกุดตะระ] ว. เหนือโลก, พ้นวิสัยของโลก, เช่น โลกุตรธรรม เรื่องโลกุตระ.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ