ตัวกรองผลการค้นหา
ประทุษฏ์,ประทุษฐ์
หมายถึงว. ชั่ว, ร้าย. (ส. ปฺรทุษฺฏ, ปฺรทุษฺ).
ประเสริฐ
หมายถึง[ปฺระเสิด] ว. วิเศษ, ดีเลิศ, ดีที่สุด.
ปฤษฐ
หมายถึง[ปฺริดสะถะ] น. หลัง, เบื้องหลัง; พื้นบน; ยอด. (ส.; ป. ปิฏฺ).
ปลงกรรมฐาน
หมายถึง[ปฺลงกำมะถาน] ก. พิจารณากรรมฐาน.
ปัฐยาวัต
หมายถึง[ปัดถะหฺยาวัด] (แบบ) น. ชื่อฉันท์ชนิดหนึ่ง ซึ่งกำหนดด้วยอักษร ๓๒ คำ มี ๔ บาท บาทละ ๘ คำ, บัฐยาพฤต หรือ อัษฎกฉันท์ ก็เรียก. (ป. ปฐฺยาวตฺต).
ปาฐกถา
หมายถึง[-ถะกะถา] น. ถ้อยคำหรือเรื่องราวที่บรรยายในที่ชุมนุมชนเป็นต้น. ก. บรรยายเรื่องราวในที่ชุมนุมชนเป็นต้น. (ป.).
ปิฐิ
หมายถึง[ปิดถิ] (แบบ) น. หลัง. (ป. ปิฏฺิ; ส. ปฺฤษฺ).
เป็นหลักเป็นฐาน
หมายถึงว. มีฐานะมั่นคง เช่น เขาตั้งตัวเป็นหลักเป็นฐานแล้ว.
แปรพระราชฐาน
หมายถึง[-พฺระราดชะถาน] (ราชา) ก. เปลี่ยนสถานที่ประทับไปอยู่ที่อื่นเป็นการชั่วคราว.
ภูมิฐาน
หมายถึง[พูมถาน] ว. สง่าผ่าเผย, โก้หรู, เช่น แต่งตัวภูมิฐาน.
มฤจฉาทิฐิ
หมายถึงน. มิจฉาทิฐิ, ความเห็นผิดทางธรรม.
มัฏฐะ
หมายถึงว. เกลี้ยง. (ป. มฏฺ; ส. มฺฤษฺฏ).