ตัวกรองผลการค้นหา
ปรื๋อ
หมายถึง[ปฺรื๋อ] ว. อาการที่นกบินพุ่งไปอย่างเร็ว, โดยปริยายหมายความว่า มีอาการรวดเร็วเช่นนั้น เช่น แล่นปรื๋อ วิ่งปรื๋อ.
เหิน
หมายถึงก. บินอยู่ในระยะสูง เช่น หงส์เหิน นกเขาเหิน, ร่อนอยู่ในระยะสูง เช่น นกนางแอ่นเหินลม.
กระว่า
หมายถึง(โบ; กลอน) น. ชื่อนกชนิดหนึ่ง เช่น เสียงนกกระว่ามาตีลาน นกกรงหงส์ห่านร้องขานคู่. (มโนห์รา).
เจดีย์ทิศ
หมายถึงน. เจดีย์บริวารตั้งอยู่บนฐานไพทีหรือลานประทักษิณล้อมเจดีย์ประธาน มี ๔ องค์ เหมือนดังประจำทิศต่าง ๆ ตามคตินิยมทางจักรวาล.
กันต์
หมายถึงก. ตัด, โกน, เช่น เกศากันต์ (ตัดผม, โกนผม); ยินดี, พอใจ, เช่น สุนทรกันต์ มุทุกันต์. ว. น่าใคร่, น่าพอใจ, งดงาม, เช่น กันตาภิรมย์ หมายถึง ยินดียิ่งในสิ่งที่น่าพอใจ.
ร่วง
หมายถึงก. หล่น เช่น ใบไม้ร่วง ผลไม้ร่วง, หลุด เช่น ถูกชกฟันร่วง ผมร่วง.
หน้ากล้อ
หมายถึงน. หน้ากลม เช่น เขาเป็นคนผมหยิก หน้ากล้อ คอสั้น ฟันขาว.
กระฉอก
หมายถึงก. อาการที่ของเหลวเช่นนํ้าเป็นต้นในภาชนะกระเพื่อมอย่างแรงเพราะความสั่นสะเทือน. ว. แหว่ง, เว้า, (ใช้กับลักษณะของผม), ฉอก ก็เรียก.
ประ
หมายถึง[ปฺระ] ก. ปะทะ เช่น ประหมัด, กระทบ, ระ, เช่น ผมประบ่า.
ผมไฟ
หมายถึงน. ผมเดิมของทารกที่ติดมาแต่กำเนิด, ที่เรียกว่าผมไฟนั้นเพราะแต่เดิมมารดาทารกต้องอยู่ไฟ.
กอย
หมายถึงน. คนป่าพวกหนึ่ง ตัวดำ ผมหยิก อยู่ในแหลมมลายู, เงาะ ก็เรียก.
รัดช้อง
หมายถึงน. เครื่องประดับสำหรับรัดชายผมที่ปล่อยยาวลงทางท้ายทอย ใช้ประกอบกับรัดเกล้า.