ตัวกรองผลการค้นหา
ปาฏิโภค
หมายถึง(แบบ) น. ผู้รับประกัน, นายประกัน. (ป.).
ปาฏิหาริย์
หมายถึง[-ติหาน] น. สิ่งที่น่าอัศจรรย์, ความอัศจรรย์, มี ๓ อย่าง คือ ๑. อิทธิปาฏิหาริย์ = ฤทธิ์เป็นอัศจรรย์ หมายถึง การแสดงฤทธิ์ที่พ้นวิสัยของสามัญมนุษย์ได้อย่างน่าอัศจรรย์ ๒. อาเทสนาปาฏิหาริย์ = การดักใจเป็นอัศจรรย์ หมายถึง การดักใจทายใจคนได้อย่างน่าอัศจรรย์ ๓. อนุสาสนีปาฏิหาริย์ = การสอนเป็นอัศจรรย์ หมายถึง คำสั่งสอนอันอาจจูงใจคนให้นิยมเชื่อถือไปตามได้อย่างน่าอัศจรรย์. (ปาก) ก. กระทำสิ่งที่ตามปรกติทำไม่ได้ เช่น ปาฏิหาริย์ขึ้นไปอยู่บนหลังคา. (ป.).
โผฏฐัพธรรม
หมายถึงน. สิ่งที่รู้สึกได้ด้วยกาย, สิ่งที่สัมผัสได้ด้วยกาย.
ภฤษฏ์
หมายถึง[พฺรึด] ก. ตก, ร่วง, หล่น. [ส. ภฺรษฺฏ (ภฺรํศฺ ธาตุ); ป. ภฏฺ].
หมายถึง[พฺรึด] ก. ปิ้ง เคี่ยว หรือคั่วแล้ว. [ส. ภฺรษฺฏ (ภฺรชฺชฺ ธาตุ); ป. ภฏฺ].
มัญเชฏฐะ
หมายถึงว. สีฝาง, สีแสดแก่. (ป.; ส. มญฺชิษฺ).
รัฏฐาภิปาลโนบาย
หมายถึงน. วิธีการปกครองบ้านเมือง.
ราชภัฏ
หมายถึงน. ข้าราชการ.
เรียนปฏิบัติ
หมายถึงก. ขอหารือต่อผู้ใหญ่ เช่น เรียนปฏิบัติมาเพื่อโปรดพิจารณาแนะนำ.
วฏะ
หมายถึง[วะ-] (แบบ) น. ไม้ไทร. (ป., ส.).
วฏุมะ
หมายถึง(แบบ) น. ถนน, หนทาง. (ป.).
วิวัฏ
หมายถึงน. พระนิพพาน. (ป. วิวฏฺฏ).