ตัวกรองผลการค้นหา
ผิดสำแดง,ผิดสำแลง
หมายถึงก. กินอาหารแสลงไข้ ทำให้โรคกำเริบ.
พอเลี้ยงปากเลี้ยงท้อง
หมายถึง(สำ) ก. พอมีกินมีใช้, พอเลี้ยงตัวได้.
ภุกต,ภุกต-,ภุกต์
หมายถึง[พุกตะ-] ว. ซึ่งกินแล้ว, ซึ่งครองแล้ว. (ส.; ป. ภุตฺต).
รังนก
หมายถึงน. รังของนกอีแอ่นชนิดหนึ่ง เมื่อแช่นํ้ามีลักษณะคล้ายวุ้น กินได้.
ถุน
หมายถึง(ปาก) ก. กินหรือเสพพอแก้ขัด เช่น ถุนขี้ยา.
ท้องกาง
หมายถึงว. เรียกท้องที่กางออกมากกว่าปรกติเพราะกินเกินขนาด.
ธาตุหนัก
หมายถึง[ทาด-] ว. ที่ต้องกินยาถ่ายมาก ๆ จึงจะถ่าย.
หมดเกลี้ยง
หมายถึงว. ไม่มีเหลือ เช่น เด็กกินขนมจนหมดเกลี้ยง.
กินดาย
หมายถึงก. กินดะไปจนหมด (ใช้เฉพาะการเล่นหมากแยก).
ข้าวผอก
หมายถึงน. ข้าวห่อหรือข้าวที่บรรจุกระบอกไปกินกลางวัน.
กินน้ำตาต่างข้าว
หมายถึง(สำ) ก. ร้องไห้เศร้าโศกจนไม่เป็นอันกิน.
ทอดหญ้า
หมายถึงก. วางหญ้าให้สัตว์เช่นช้างม้าเป็นต้นกิน.