ตัวกรองผลการค้นหา
วาสะ
หมายถึงน. การอบ; เครื่องหอม, นํ้าหอม. (ป., ส.).
อันทุ
หมายถึงน. โซ่, ตรวน, เครื่องจองจำ. (ป., ส.).
เชื่อม
หมายถึงก. ทำของหวานอย่างหนึ่ง โดยเอานํ้าตาลใส่นํ้าตั้งไฟเคี่ยวให้ละลาย แล้วใส่สิ่งที่ต้องการเคี่ยวจนได้ที่ เช่น เชื่อมกล้วย, เคี่ยวนํ้าตาลให้ใสเพื่อประสมกับสิ่งอื่น เช่น วุ้นนํ้าเชื่อม. ว. เรียกนํ้าหวานที่เอานํ้าตาลเคี่ยวให้ใสเพื่อใช้ประสมหรือเคี่ยวกับสิ่งอื่นว่า นํ้าเชื่อม; ใช้ประกอบคำ หวาน หมายความว่า หวานมาก เช่น ตาหวานเชื่อม.
กรรเอา
หมายถึง[กัน-] (โบ; กลอน; แผลงมาจาก กระเอา) ว. กลมกล่อม เช่น ไพเราะรสหวาน บรรสานกรรเอาเอาใจ. (สมุทรโฆษ).
กะโซ้
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. เครื่องวิดนํ้ารูปร่างคล้ายเรือครึ่งท่อน, โชงโลง.
เชี่ยน,เชี่ยนหมาก
หมายถึงน. ภาชนะสำหรับใส่เครื่องหมากพลู.
เบญพาด
หมายถึง[เบนยะ-] น. ตัวไม้ที่คุมกันเข้าเป็นเครื่องคํ้ายันเสาตะลุงให้มั่นคง.
สุธา
หมายถึงน. ปูนขาว; เครื่องโบกและทา. (ป., ส.).
อาน
หมายถึงก. กิน, เซ่น, เช่น เครื่องอาน ว่า เครื่องกินหรือเครื่องเซ่น.
ฝูงบิน
หมายถึงน. ขบวนบิน โดยปรกติมีเครื่องบิน ๖ เครื่องขึ้นไป.
ล่ง
หมายถึง(กลอน) ว. โล่ง, ว่าง, เปล่า, ไม่มีเครื่องกำบัง.
ขันสมอ
หมายถึง[-สะหฺมอ] ก. หมุนเครื่องเอาสมอขึ้น.