ค้นเจอ 712 รายการ

กลเหย

หมายถึง[กะละ-] (โบ) ก. ระเหย, ซ่านออก.

อาปณกะ

หมายถึง[-นะกะ] น. พ่อค้า. (ป.).

เอกพจน์

หมายถึง[เอกกะ-] (ไว) น. คำที่กล่าวถึงสิ่งเดียว.

วิษธร

หมายถึง[วิสะทอน] น. งูพิษ. (ส.).

วิธุระ

หมายถึง[วิทุ-] ว. เปลี่ยว, ว้าเหว่. (ป., ส.).

วิมัติ

หมายถึงน. ความเคลือบแคลง, ความสงสัย. (ป., ส. วิมติ).

เปตวิสัย

หมายถึง[เปตะวิไส, เปดตะวิไส] น. เปรตวิสัย.

วิธวา

หมายถึง[วิทะ-] น. หญิงม่าย. (ป., ส.).

วิสิฐ

หมายถึงว. วิศิษฏ์. (ป. วิสิฏฺ; ส. วิศิษฺฏ).

ปกติ

หมายถึง[ปะกะติ, ปกกะติ] ว. ธรรมดา, เป็นไปตามเคย, ไม่แปลกไปจากธรรมดา, ปรกติ ก็ว่า. (ป.; ส. ปฺรกฺฤติ).

วิปริต

หมายถึง[วิปะหฺริด, วิบปะหฺริด] ก. แปรปรวน, ผิดปรกติ, ผิดแนวทาง, แปรปรวนไปข้างร้าย, กลับกลายไปข้างร้าย. (ป.; ส. วิปรีต).

มักฏกะ

หมายถึง[มักกะตะกะ] (แบบ) น. แมงมุม. (ป. มกฺกฏก; ส. มรฺกฏก).

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ