ตัวกรองผลการค้นหา
กระพังเหิร
หมายถึงน. ชื่อการฟันด้วยขอช้างอย่างหนึ่ง คือฟันให้หยุดอย่างชะงัก. (ตำราขี่ช้าง).
กูบ
หมายถึงน. ประทุนหลังช้าง, ประทุนรถเช่นรถม้าที่มีรูปโค้ง, ลักษณนามว่า หลัง.
เพี้ย
หมายถึงน. ตำแหน่งขุนนางไทยแคว้นล้านนาและล้านช้าง คือ พญา.
มทะ
หมายถึง[มะทะ] น. ความเมา; นํ้ามันช้างที่ตกมัน; สภาพช้างที่ตกมัน. (ป., ส.).
เพี้ยกวาน,เพี้ยกว้าน
หมายถึงน. ตำแหน่งข้าราชการหัวเมืองสมัยโบราณทางล้านนาและล้านช้าง.
ขาดคอช้าง
หมายถึงก. ถูกฟันตายบนคอช้างเมื่อเวลาชนช้างกัน, ขาดหัวช้าง ก็เรียก.
เสาตะลุง
หมายถึงน. ไม้ท่อนกลม หัวเสากลึงเป็นรูปหัวเม็ดทรงมัณฑ์ ปักเป็นหลักคู่หนึ่ง สำหรับล่ามช้างหรือผูกช้างเครื่องยืนแท่น, ตะลุง ก็ว่า.
ตะลุง
หมายถึงน. เรียกไม้ท่อนกลม หัวเสากลึงเป็นรูปหัวเม็ดทรงมัณฑ์ ปักเป็นหลักคู่หนึ่ง สำหรับล่ามช้างหรือผูกช้างเครื่องยืนแท่น ว่า เสาตะลุง.
กรี
หมายถึง[กะรี] (แบบ) น. ช้าง เช่น ถัดนั้นพลนิกรพวกกรี. (ม. คำหลวง มหาราช).
กันดอง
หมายถึง(โบ) น. ถ่องแถว เช่น เทเพนทรพฤกษนุกันดอง. (กล่อมช้างของเก่า).
ตกปลอก
หมายถึงก. สวมปลอกที่ตีนคู่หน้าของช้าง เพื่อไม่ให้ไปหากินไกลหลังจากที่ใช้งานแล้ว.
เกณฑ์ตะพัด
หมายถึงน. เครื่องผูกสำหรับหัดช้างให้เดินฝีเท้าเรียบ. (สิบสองเดือน).