ตัวกรองผลการค้นหา
คุ้น
หมายถึงก. รู้จักชอบพอกันมานาน เช่น เป็นคนคุ้นกัน, เคยผ่านหูหรือผ่านตาบ่อย ๆ เช่น คุ้นหน้า คุ้นตา คุ้นหู.
หนวก
หมายถึง[หฺนวก] ว. อาการที่หูขาดสมรรถภาพในการได้ยินเสียง.
รุกขเทวดา
หมายถึงน. เทวดาที่สิงสถิตอยู่ตามต้นไม้.
ลิ้นตวัดถึงใบหู,ลิ้นตวัดถึงหู
หมายถึง(สำ) ว. ที่พูดจาตลบตะแลงเชื่อไม่ได้.
โศรตร
หมายถึง[โสฺรด] น. หู, ช่องหู. (ส. โศฺรตฺร; ป. โสต).
กระเดี้ย,-กระเดี้ย
หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระดัก และ กระดิก เป็นกระดักกระเดี้ย และ กระดิกกระเดี้ย.
สิกข์,สิข
หมายถึงน. ชื่อศาสนาหนึ่งในอินเดีย มีศาสดาชื่อ คุรุนานัก; ชื่อชาวอินเดียพวกหนึ่งที่นับถือศาสนาสิกข์ ส่วนมากอยู่ในแคว้นปัญจาป ประเทศอินเดีย; ซิก หรือ ซิกข์ ก็ว่า.
ลบอง
หมายถึง[ละบอง] น. แบบ, ฉบับ. ก. แต่ง, ทำ. (ข. ลฺบง ว่า ลอง).
ครวัก,ครวี
หมายถึง[คฺระวัก, คฺระวี] ก. กวัดแกว่ง. (ข. ครฺวาต่, ครฺวี).
ชำนัน
หมายถึงก. เหยียบ. (ข. ชัน ว่า เหยียบ; ชาน่, ชํนาน่ ว่า คราว, สมัย).
ประเหส
หมายถึง[ปฺระเหด] ก. ประมาท. (ข. ปฺรแหส).
สรง
หมายถึง[สง] ก. อาบนํ้า (ใช้แก่บรรพชิตและเจ้านาย). (ข.).