ตัวกรองผลการค้นหา
หวี
หมายถึงน. ของใช้ชนิดหนึ่ง มีลักษณะเป็นซี่ ๆ เรียงต่อกันเป็นปื้น ใช้สางผมหรือเส้นด้ายเป็นต้น; กลุ่มผลกล้วยที่มีขั้วติดเรียงกันอยู่; โดยปริยายเรียกสิ่งอื่นที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น. ก. แต่งผมด้วยหวี, สางผม.
ประณาม
หมายถึงก. กล่าวร้ายให้เขาเสียหาย เช่น ถูกประณามว่าเป็นคนโกง; ขับไล่. (ส. ปฺรณาม; ป. ปณาม).
ตะเกียงลาน
หมายถึงน. ตะเกียงชนิดไขลานให้ใบพัดหมุนเป่าลมไล่ควัน และช่วยให้ไฟสว่างนวล.
ผมม้า
หมายถึงน. ทรงผมผู้หญิงที่หวีส่วนหนึ่งลงมาปรกหน้าผากราวระดับคิ้ว.
กะหร็อมกะแหร็ม
หมายถึงว. มีเล็กน้อย, มีห่าง ๆ ไม่เป็นพวกเป็นหมู่, เช่น ผมขึ้นกะหร็อมกะแหร็ม หร็อมแหร็ม หรือ หย็อมแหย็ม ก็ว่า
เม็ดพระศก
หมายถึงน. ปุ่มนูนของขมวดผมบนเศียรพระพุทธรูป.
สมัยนิยม
หมายถึงน. ความนิยมในแต่ละสมัย เช่น แต่งตัวตามสมัยนิยม ไว้ผมตามสมัยนิยม.
สองผม
หมายถึงว. มีอายุแล้ว หมายถึงคนที่มีผมหงอกบ้างแล้ว เช่นพูดว่า คนสองผม.
หางเต่า
หมายถึงน. ปอยผมในร่องเล็กที่ท้ายทอย มีรูปแหลม, หีเต่า ก็เรียก.
หีเต่า
หมายถึงน. ปอยผมในร่องเล็กที่ท้ายทอย มีรูปแหลม, หางเต่า ก็เรียก.
ขับ
หมายถึงก. ต้อนให้ไป, บังคับให้ไป, ไล่; ไล่ตาม; บังคับให้เคลื่อนไปได้ เช่น ขับเกวียน ขับรถม้า, สามารถบังคับเครื่องยนต์ให้ยานพาหนะเคลื่อนที่ไปได้ เช่น ขับรถ ขับเรือ; บังคับให้ออก เช่น ขับปัสสาวะ; ประชดอย่างล้อ, พูดล้อเพื่อสนุก.
มุหน่าย
หมายถึงน. นํ้ามันตานี หรือนํ้ามันเหนียว เป็นเครื่องหอมสำหรับใส่ผม, นํ้ามันตานีที่ผสมกับเขม่าและปูน, นํ้ามันหอมเป็นเครื่องเจิม.