ค้นเจอ 261 รายการ

ปัพพาชนียกรรม

หมายถึง[-ชะนียะ-] น. กิจของสงฆ์ทำในการขับไล่ภิกษุ; การขับไล่ออกจากหมู่. (ส. ปฺรวฺราชนียกรฺม; ป. ปพฺพาชนียกมฺม).

รั่ว

หมายถึงว. อาการที่ไล่ไม้ตีระไปบนลูกระนาดโดยไม่ลงคู่ ทำให้เสียงเพี้ยนหรือไม่ชัดเจน เช่น เขาตีระนาดรั่ว ฟังไม่เป็นเพลง.

กรรแทก

หมายถึง[กัน-] ก. กระแทก, เขียนเป็น กันแทก ก็มี เช่น หัวล้านชาวไร่ไล่ปาม เข้าขวิดติดตาม กันแทกก็หัวไถดินฯ. (สมุทรโฆษ).

ลูกไล่

หมายถึงน. ปลากัดหรือปลาเข็มที่ใช้สำหรับให้ปลาที่เลี้ยงไว้ไล่เพื่อซ้อมกำลัง, โดยปริยายหมายถึงคนที่ยอมเป็นรองเขาเสมอ.

กิ่งก้อย

หมายถึง(สำ) ว. เล็ก เช่น หัวเท่ากิ่งก้อย คือ หัวเล็กนิดเดียว. น. นิ้วเล็ก เช่น จะชนะไม่เท่ากิ่งก้อย. (สังข์ทอง).

กิ๋ว,กิ๋ว,กิ๋ว ๆ

หมายถึงว. เสียงร้องเยาะเย้ย, บางทีทำอาการกระดิกนิ้วชี้ตรงไปที่หน้าผู้ที่ถูกเย้ย, กุ๋ย หรือ กุ๋ย ๆ ก็ว่า.

กุ๋ย,กุ๋ย ๆ

หมายถึงว. เสียงร้องเยาะเย้ย, บางทีทำอาการกระดิกนิ้วชี้ตรงไปที่หน้าผู้ที่ถูกเย้ย, กิ๋ว หรือ กิ๋ว ๆ ก็ว่า.

เล่นตลก

หมายถึงก. หลอกหรือล้ออย่างตลกเพื่อให้หลงเชื่อ เช่น ขอดูแหวนแล้วเล่นตลกสวมนิ้วไปเลย; กระทำไม่ตรงไปตรงมา, เล่นไม่ซื่อ ก็ว่า.

แหย่

หมายถึง[แหฺย่] ก. เอานิ้วมือหรือปลายไม้เป็นต้นแยงเข้าไป; เย้า, ทำให้เกิดความรำคาญหรือไม่สงบอยู่ได้; ลองดูชั้นเชิง.

อีมู

หมายถึงน. ชื่อนกขนาดใหญ่ชนิด Dromaius novaehollandiae ในวงศ์ Dromaiidae ลำตัวสีเทาอมดำ สูงประมาณ ๕ ฟุต ปีกขนาดเล็กมาก บินไม่ได้ มีนิ้วตีน ๓ นิ้ว เล็บแหลมคมมากใช้ในการต่อสู้ ถิ่นกำเนิดอยู่ในทวีปออสเตรเลีย.

ทิ่ม

หมายถึงก. เอาสิ่งที่มีลักษณะยาว ๆ หรือแหลม ๆ กระแทกโดยแรง เช่น เอามีดทิ่มพุง เอานิ้วทิ่มตา.

ประกับ

หมายถึง(โบ) น. วัตถุใช้แทนเงินปลีก ขนาดเท่าเหรียญมีเส้นผ่าศูนย์กลางประมาณ ๑ นิ้ว ทำด้วยดินเผาตีตราต่าง ๆ.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ