ผลการค้นหา

ไม้ที* *ไม้ที *ไม้ที*
คำราชาศัพท์ บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 1,988 รายการ

แกว่ง

หมายถึง[แกฺว่ง] ก. อาการที่เคลื่อนไหวไปทางโน้นทีทางนี้ทีโดยที่โคนหรือต้นของสิ่งนั้นติดอยู่กับสิ่งอื่น, โดยปริยายหมายความว่า ไม่อยู่กับที่, ไม่อยู่ในแนว, เช่น จิตแกว่ง.
 พจนานุกรมไทย

กำพราก

หมายถึง[-พฺราก] น. ไม้รวกหรือไม้ไผ่ที่เสี้ยมปลายให้แหลม ใช้สำหรับขุด เรียกว่า ไม้กำพราก.
 พจนานุกรมไทย

ไม้จริง

หมายถึงน. คำรวมเรียกไม้ต่าง ๆ ที่มีเนื้อแข็ง เว้นไม้ไผ่.
 พจนานุกรมไทย

สะพานหนู

หมายถึงน. ไม้กระดานเล็กตรึงทับบนไม้เชิงกลอน, ตะพานหนู ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

กระดานหก

หมายถึงน. เครื่องดักสัตว์อย่างหนึ่งทำด้วยไม้กระดาน หกได้; เครื่องเล่นสำหรับเด็กอย่างหนึ่ง เป็นแผ่นไม้กระดาน ระหว่างกึ่งกลางความยาวของไม้มีขาซึ่งตรึงติดกับแผ่นไม้ ผู้เล่นนั่งที่ปลายไม้ทั้ง ๒ ข้าง ผลัดกันกระดกไม้กระดานให้ขึ้นลง.
 พจนานุกรมไทย

ขะยุก

หมายถึงก. ดันเข้าไปทีละน้อย ๆ; ยุหรือหนุนส่ง.
 พจนานุกรมไทย

ทีฆ,ทีฆ-

หมายถึง[ทีคะ-] (แบบ) ว. ยาว, นาน, ยั่งยืน. (ป.; ส. ทีรฺฆ).
 พจนานุกรมไทย

ประสมประสาน

หมายถึงก. ผสมผสาน, เก็บรวมไว้ทีละเล็กละน้อย, เก็บเล็กผสมน้อย.
 พจนานุกรมไทย

เสียบหนู

หมายถึงน. ไม้ที่เสียบขัดกับไม้ข้างควายที่ขนาบจากหลบหลังคาเรือน; ไม้ฝนทองที่เขียนบนพินทุอิ เป็น สระอี.
 พจนานุกรมไทย

ไม้อ่อนดัดง่าย ไม้แก่ดัดยาก

หมายถึง(สำ) อบรมสั่งสอนเด็กให้ประพฤติดีได้ง่ายกว่าอบรมสั่งสอนผู้ใหญ่.
 พจนานุกรมไทย

ดั้วเดี้ย

หมายถึงว. เคลื่อนไปทีละน้อย ๆ เช่น หนอนไต่ดั้วเดี้ย.
 พจนานุกรมไทย

ผ่อนปรน

หมายถึงก. แบ่งหนักให้เป็นเบา, เอาไปทีละน้อย, ขยับขยายให้เบาบางลง.
 พจนานุกรมไทย

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด