ผลการค้นหา

สิ้นชื่อ* *สิ้นชื่อ *สิ้นชื่อ*
คำราชาศัพท์ บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 4,164 รายการ

ตรีพิธพรรณ

หมายถึง[ตฺรีพิดทะพัน] น. ชื่อกลบทชนิดหนึ่ง; ชื่อโคลง ๔ ประเภทหนึ่ง.
 พจนานุกรมไทย

กำจัด

หมายถึงก. ขับไล่, ปราบ, ทำให้สิ้นไป. (ข. ขฺจาต่ ว่า พลัด, แยก).
 พจนานุกรมไทย

รู้แล้วรู้รอด

หมายถึงก. เสร็จสิ้นกันที เช่น เรื่องนี้จะว่าอย่างไรก็ว่ากัน จะได้รู้แล้วรู้รอดไปเสียที.
 พจนานุกรมไทย

พรหมสี่หน้า

หมายถึง[พฺรม-] น. ชื่อกระบวนมวยท่าหนึ่ง, ชื่อกระบวนรำท่าหนึ่ง.
 พจนานุกรมไทย

นามปากกา

หมายถึงน. ชื่อแฝงที่นักเขียนหรือนักประพันธ์ใช้แทนชื่อจริงของตน.
 พจนานุกรมไทย

พระทอง

หมายถึงน. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง; (กลอน) คำแทนชื่อเจ้านาย.
 พจนานุกรมไทย

วันดับ

หมายถึงน. วันสิ้นเดือนทางจันทรคติ ซึ่งตรงกับวันแรม ๑๔ คํ่าหรือแรม ๑๕ คํ่า.
 พจนานุกรมไทย

วายวอด

หมายถึงก. หมดสิ้นไม่เหลือหลอ, บางทีใช้เข้าคู่กับคำ ฉิบหาย เป็น ฉิบหายวายวอด.
 พจนานุกรมไทย

เสื่อมสูญ

หมายถึงก. ค่อย ๆ ลดน้อยลงไปจนหมดสิ้น เช่น มีผู้พยากรณ์ว่า พระพุทธศาสนากำลังเสื่อมสูญไป พอครบ ๕,๐๐๐ ปีก็สูญสิ้น.
 พจนานุกรมไทย

วันตรุษ

หมายถึงน. วันสิ้นปีซึ่งกำหนดตามจันทรคติ ตรงกับวันแรม ๑๕ ค่ำ เดือน ๔.
 พจนานุกรมไทย

สุรุ่ยสุร่าย

หมายถึงว. ชอบจับจ่ายใช้สอยสิ้นเปลืองโดยไม่จำเป็น เช่น เขามีนิสัยสุรุ่ยสุร่าย เงินเดือนจึงไม่พอใช้.
 พจนานุกรมไทย

อุจเฉท,อุจเฉท-

หมายถึง[อุดเฉด, อุดเฉทะ-] ก. ขาดสิ้น, สูญ. (ป., ส.).
 พจนานุกรมไทย

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด