ตัวกรองผลการค้นหา
จี
หมายถึงว. ตูม เช่น สงวนมิ่งมาลยจาวจี แกล่กลํ้า. (ทวาทศมาส), พายัพว่า จี๋.
พเนจร
หมายถึงน. ผู้เที่ยวป่า, พรานป่า; โดยปริยายหมายความว่า ร่อนเร่ไป, เที่ยวไปโดยไร้จุดหมาย. (ป., ส. วเนจร).
บุญทำกรรมแต่ง
หมายถึง(สำ) บุญหรือบาปที่ทำไว้ในชาติก่อนเป็นเหตุทำให้รูปร่างหน้าตาหรือชีวิตของคนเราในชาตินี้สวยงาม ดี ชั่ว เป็นต้น.
พนัสดม
หมายถึง[พะนัดสะดม] น. ป่ามืด, ป่าทึบ.
ปล่อยตัว
หมายถึงก. ไม่เอาธุระในการแต่งตัว; ไม่สงวนตัว; ปล่อยเนื้อปล่อยตัว ก็ว่า; ให้ตัวละครออกแสดงตามวาระ.
ผีเรือนไม่ดี ผีป่าก็พลอย
หมายถึง(สำ) น. คนในบ้านเป็นใจช่วยให้คนนอกบ้านเข้ามาทำความเสียหายได้.
มัน
หมายถึงก. เพลิน, ถูกอกถูกใจ, ออกรสออกชาติ, เช่น เกาเสียมัน.
มหาพน
หมายถึงน. ชื่อกัณฑ์ที่ ๗ ของมหาชาติ ว่าด้วยเรื่องป่า.
ระนาม
หมายถึงน. ป่ารกฉำแฉะ เรียกว่า ป่าระนาม, ระนัม ก็ว่า.
อฏวี
หมายถึง[อะตะ-] น. ดง, ป่า, พง. (ป., ส.).
บุพเพสันนิวาส
หมายถึง[บุบเพ-] น. การเคยเป็นเนื้อคู่กัน, การเคยอยู่ร่วมกันในชาติก่อน. (ป. ปุพฺเพสนฺนิวาส).
บุพพัณชาติ
หมายถึง[-พันนะชาด] น. พืชที่จะพึงกินก่อน ได้แก่ข้าวทุกชนิด. (ป. ปุพฺพณฺณชาติ; ส. ปูรฺว + อนฺน + ชาติ).