ตัวกรองผลการค้นหา
ชาตบุษย์
หมายถึง[ชาดตะบุด] น. ชื่อบัวชนิดหนึ่ง.
ปวัตน,ปวัตน-,ปวัตน์
หมายถึง[ปะวัดตะนะ-, ปะวัด] น. ความเป็นไป. (ป.).
วัตนะ
หมายถึง[วัดตะนะ] น. ความเป็นไป, ความเป็นอยู่. (ป. วตฺตน; ส. วรฺตน).
ขัช,ขัชกะ
หมายถึง[ขัด, ขัดชะกะ] (แบบ) น. อาหารควรเคี้ยว เช่น ตั้งขัชกโภชนาหาร. (ม. ร่ายยาว ชูชก). (ป. ขชฺช, ขชฺชก).
ตัตว,ตัตว-
หมายถึง[ตัดตะวะ-] (แบบ) น. ความเป็นอย่างนั้น, ความเป็นจริง. (ส. ตตฺตฺว).
ภุกต,ภุกต-,ภุกต์
หมายถึง[พุกตะ-] ว. ซึ่งกินแล้ว, ซึ่งครองแล้ว. (ส.; ป. ภุตฺต).
สัต,สัต,สัต-,สัต-
หมายถึง[สัด, สัดตะ-] ว. ดี, งาม; น่านับถือ. (ส.).
ค่อน
หมายถึงว. มากกว่าครึ่ง, เกือบเต็ม, เช่น ข้าวค่อนหม้อ นั่งคอยมาค่อนวัน.
สลอน
หมายถึง[สะหฺลอน] ว. เห็นเด่นสะพรั่ง เช่น นั่งหน้าสลอน ยกมือสลอน.
ตาไว
หมายถึงว. ลักษณะของตาที่เห็นอะไรได้รวดเร็ว เช่น ตาไวเห็นคนรู้จักนั่งรถผ่านไป.
เป็นแดน
หมายถึงว. เป็นไปเสมอ, เป็นประจำ, เช่น นั่งที่ไหนนินทาเขาเป็นแดน. (สุภาษิตสอนหญิง).
หงุบ,หงุบ ๆ
หมายถึงว. อาการที่ฟุบหัวลงเมื่อเวลาง่วงนอน เช่น เขานั่งโงกหงุบ.