ตัวกรองผลการค้นหา
อกุศลกรรมบถ
หมายถึง[อะกุสนละกำมะบด] น. ทางแห่งความชั่ว, ทางบาป, มี ๑๐ อย่าง คือ กายทุจริต ๓ วจีทุจริต ๔ และมโนทุจริต ๓. (ส. อกุศล + กรฺมนฺ + ปถ; ป. อกุสลกมฺมปถ).
อนิจกรรม
หมายถึงน. ความตาย, ใช้กับผู้ตายที่ได้รับพระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ตั้งแต่ชั้นประถมาภรณ์มงกุฎไทยขึ้นไป หรือทุติยจุลจอมเกล้า หรือทุติยจุลจอมเกล้าวิเศษ ว่า ถึงแก่อนิจกรรม.
อเนกรรถประโยค
หมายถึง[อะเนกัดถะปฺระโหฺยก] น. ประโยคใหญ่ที่มีใจความสำคัญอย่างน้อย ๒ ใจความมารวมกัน และใจความนั้น ๆ จะต้องมีลักษณะเป็นประโยคโดยมีสันธานเป็นบทเชื่อมหรือละสันธานไว้ในฐานที่เข้าใจ.
อุกฉกรรจ์
หมายถึงว. ร้ายแรง เช่น คดีอุกฉกรรจ์.
อุปสมบทกรรม
หมายถึง[-บดทะกำ] น. การบวชเป็นภิกษุ.
ต้นพระหนุ
หมายถึงขากรรไกร ขากรรไตร หรือขาตะไกร
พระกรรณ
หมายถึงหู ใบหู
ตุ้มพระกรรณ
หมายถึงต่างหู
แคะพระกรรณ
หมายถึงไม้แคะหู
พระกรรภิรมย์
หมายถึงฉัตรสีขาว ลงยันต์ด้วยเส้นทอง 5 ชั้น สำรับหนึ่งมี 3 คัน
ทรงพระกรรสะ, ทรงพระกาสะ
หมายถึงไอ
กรรฐา
หมายถึง[กันถา] น. คอ. (เทียบ ข. กรฺฐ ว่า คอ). (เลือนมาจาก กัณฐ์).