ตัวกรองผลการค้นหา
ฝน
หมายถึงก. ถู เช่น ฝนยา; ลับ เช่น ฝนมีด.
แพทยา
หมายถึง[แพดทะยา] (โบ) น. แพทย์.
สมญา
หมายถึง[สมยา] น. ชื่อที่ตั้งให้ กร่อนมาจากคำว่า สมัญญา.
ใส่ยา
หมายถึงก. เอายาโรยหรือทาเป็นต้นที่บาดแผล.
ปัดเกล้า
หมายถึงน. ท่ารำชนิดหนึ่งแห่งหมอช้าง รำเมื่อนำช้างบำรูงาเสร็จครั้งแรกแล้ว.
เรียกหา
หมายถึงก. ร้องหา เช่น ลูกเรียกหาแม่ทั้งคืน คนไข้เรียกหาหมอ.
เกลือฟอง
หมายถึงน. ชื่อเกลือชนิดหนึ่งในตำรายาไทย.
คิลานเภสัช
หมายถึงน. ยารักษาโรค. (ป. คิลาน + เภสชฺช).
ปัญญาส,ปัญญาส-
หมายถึง[ปันยาสะ-] (แบบ) ว. ห้าสิบ. (ป.).
กำ,กำ,กำม
หมายถึง(โบ) น. กรรม เช่น ไข้เจ็บหมอตั้งกำไว้, ท่านว่าเป็นกำมของเขาเอง. (อัยการเบ็ดเสร็จ).
ปรวด
หมายถึง[ปะหฺรวด] น. เนื้อที่เป็นโรค มีลักษณะเป็นก้อนแข็งอยู่ใต้ผิวหนัง; ชื่อหมอช้าง.
ตายเป็นเบือ
หมายถึงก. ตายมากมายเกลื่อนกลาดไปเหมือนถูกยาเบื่อ.