ค้นเจอ 271 รายการ

อกุศลกรรมบถ

หมายถึง[อะกุสนละกำมะบด] น. ทางแห่งความชั่ว, ทางบาป, มี ๑๐ อย่าง คือ กายทุจริต ๓ วจีทุจริต ๔ และมโนทุจริต ๓. (ส. อกุศล + กรฺมนฺ + ปถ; ป. อกุสลกมฺมปถ).

อนิจกรรม

หมายถึงน. ความตาย, ใช้กับผู้ตายที่ได้รับพระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ตั้งแต่ชั้นประถมาภรณ์มงกุฎไทยขึ้นไป หรือทุติยจุลจอมเกล้า หรือทุติยจุลจอมเกล้าวิเศษ ว่า ถึงแก่อนิจกรรม.

อเนกรรถประโยค

หมายถึง[อะเนกัดถะปฺระโหฺยก] น. ประโยคใหญ่ที่มีใจความสำคัญอย่างน้อย ๒ ใจความมารวมกัน และใจความนั้น ๆ จะต้องมีลักษณะเป็นประโยคโดยมีสันธานเป็นบทเชื่อมหรือละสันธานไว้ในฐานที่เข้าใจ.

อุกฉกรรจ์

หมายถึงว. ร้ายแรง เช่น คดีอุกฉกรรจ์.

อุปสมบทกรรม

หมายถึง[-บดทะกำ] น. การบวชเป็นภิกษุ.

ต้นพระหนุ

หมายถึงขากรรไกร ขากรรไตร หรือขาตะไกร

พระกรรณ

หมายถึงหู ใบหู

ตุ้มพระกรรณ

หมายถึงต่างหู

แคะพระกรรณ

หมายถึงไม้แคะหู

พระกรรภิรมย์

หมายถึงฉัตรสีขาว ลงยันต์ด้วยเส้นทอง 5 ชั้น สำรับหนึ่งมี 3 คัน

ทรงพระกรรสะ, ทรงพระกาสะ

หมายถึงไอ

กรรฐา

หมายถึง[กันถา] น. คอ. (เทียบ ข. กรฺฐ ว่า คอ). (เลือนมาจาก กัณฐ์).

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ