ค้นเจอ 333 รายการ

มโหรี

หมายถึงน. วงดนตรีที่มีเครื่องผสมทั้งเครื่องดีด เครื่องสี เครื่องตี เครื่องเป่า และมีผู้ขับร้องร่วมด้วย.

ผมม้า

หมายถึงน. ทรงผมผู้หญิงที่หวีส่วนหนึ่งลงมาปรกหน้าผากราวระดับคิ้ว.

หีเต่า

หมายถึงน. ปอยผมในร่องเล็กที่ท้ายทอย มีรูปแหลม, หางเต่า ก็เรียก.

กะหร็อมกะแหร็ม

หมายถึงว. มีเล็กน้อย, มีห่าง ๆ ไม่เป็นพวกเป็นหมู่, เช่น ผมขึ้นกะหร็อมกะแหร็ม หร็อมแหร็ม หรือ หย็อมแหย็ม ก็ว่า

เม็ดพระศก

หมายถึงน. ปุ่มนูนของขมวดผมบนเศียรพระพุทธรูป.

สมัยนิยม

หมายถึงน. ความนิยมในแต่ละสมัย เช่น แต่งตัวตามสมัยนิยม ไว้ผมตามสมัยนิยม.

สองผม

หมายถึงว. มีอายุแล้ว หมายถึงคนที่มีผมหงอกบ้างแล้ว เช่นพูดว่า คนสองผม.

หางเต่า

หมายถึงน. ปอยผมในร่องเล็กที่ท้ายทอย มีรูปแหลม, หีเต่า ก็เรียก.

มุหน่าย

หมายถึงน. นํ้ามันตานี หรือนํ้ามันเหนียว เป็นเครื่องหอมสำหรับใส่ผม, นํ้ามันตานีที่ผสมกับเขม่าและปูน, นํ้ามันหอมเป็นเครื่องเจิม.

เถิก

หมายถึงว. เถลิก, ลักษณะของหน้าผากที่ผมถอยร่นสูงขึ้นไปหรือขึ้นอยู่สูงกว่าปรกติ.

เสียงแหบ

หมายถึงน. เสียงที่แห้งไม่แจ่มใส; ชื่อของกลุ่มเสียงที่บีบให้สูงเป็นพิเศษของเครื่องดนตรีประเภทเครื่องเป่า โดยเฉพาะปี่ใน.

โพลน

หมายถึง[โพฺลน] ว. ใช้ประกอบกับคำ ขาว เป็น ขาวโพลน หมายความว่า ขาวมาก, ขาวทั่วทั้งหมด, (ใช้แก่ผม) เช่น ผมหงอกขาวโพลนไปทั้งหัว, โพลง ก็ว่า.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ