ตัวกรองผลการค้นหา
ร่อย
หมายถึงก. ค่อยหมดไป, กร่อนไป, เช่น คมมีดร่อย.
หุ้มกลอง
หมายถึง[-กฺลอง] น. ด้านหัวหรือด้านท้ายของโบสถ์ วิหาร, ถ้าเป็นด้านหัวหรือด้านท้ายของเรือนฝากระดาน เรียกว่า ด้านสกัด.
ฝน
หมายถึงก. ถู เช่น ฝนยา; ลับ เช่น ฝนมีด.
ลายเทศ
หมายถึงน. ผ้าลายซึ่งมีดอกดวงเป็นแบบของต่างประเทศ โดยเฉพาะของอินเดีย.
โพก
หมายถึงก. เอาผ้าหรือสิ่งของพันหรือคลุมหัว. ว. เรียกผ้าที่ใช้พันหรือคลุมหัวว่า ผ้าโพกหัว.
โกรกหวัด
หมายถึงก. โกรกหัวโดยใช้นํ้าต้มกับหัวหอมและใบมะขามเพื่อแก้หวัด.
โงก
หมายถึงว. อาการที่หัวงุบลงเพราะง่วง.
นมตาบอด,นมบอด
หมายถึงน. นมที่หัวบุ๋มเข้าไป.
เสาชี้
หมายถึงน. เสาที่ยื่นออกไปทางหัวเรือ.
หีตา
หมายถึงน. รูเล็กที่หัวตา.
เทิน
หมายถึงก. ทูน เช่น เอาของเทินหัว.
ล้มคะมำ
หมายถึงก. ล้มหัวพุ่งไปเพราะสะดุด.