ตัวกรองผลการค้นหา
กก
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) ก. ตัด, บั่น, เช่น กกกิ่ง กกยอด.
เกศากันต์
หมายถึงก. ตัดจุก, โกนจุก, (ใช้เฉพาะเจ้านายชั้นหม่อมเจ้า).
โกสินทร์
หมายถึง[-สิน] น. พระอินทร์. (ตัดมาจาก ป. โกสิย + ส. อินฺทฺร).
หั่นแหลก
หมายถึง(ปาก) ก. ตัดลงอย่างมาก เช่น บทความนี้ถูกหั่นแหลก. ว. เต็มที่ เช่น สู้กันหั่นแหลก.
เบ็ดราว
หมายถึงน. เบ็ดที่ผูกไว้กับเชือกหรือแท่งไม้ยาวประมาณ ๑ ศอก แล้วนำไปผูกห้อยไว้กับเชือกราว โดยเว้นระยะห่างกันเป็นตอน ๆ เพื่อนำไปหย่อนลงในแม่น้ำลำคลอง.
ขังข้อ
หมายถึงก. ตัดกระบอกไม้ไผ่เป็นต้นให้มีข้อติดอยู่ข้างหนึ่ง.
โธ่
หมายถึงอ. คำที่เปล่งออกมาด้วยความสงสารหรือรำคาญใจเป็นต้น. (ตัดมาจาก พุทโธ่).
ฟาดหัว
หมายถึง(ปาก) ก. ให้เพื่อตัดความรำคาญเป็นต้น, ให้เพราะดูถูก, เช่น เอาเงินฟาดหัวไป.
สับไพ่
หมายถึงก. นำไพ่ทั้งสำรับมาตัดเป็นกอง ๆ แล้วรวมโดยสับกองกัน.
สายเหา
หมายถึงน. สายเชือกหรือหนังที่รั้งอานหรือเบาะม้า แล้วมาโยงกับโคนหางม้า.
ฟั่น
หมายถึงก. คลึงสิ่งเป็นเส้นหลายเส้นให้เข้าเกลียวกัน เช่น ฟั่นด้าย, นำป่านหรือปอเป็นต้นมาตีเกลียวให้เป็นเชือก เรียกว่า ฟั่นเชือก, คลึงขี้ผึ้งที่มีไส้อยู่ภายในให้เป็นเล่มเทียน เรียกว่า ฟั่นเทียน.
ดรธาน
หมายถึง[ดอระทาน] ก. หายไป, ลับไป. (ตัดมาจาก อันตรธาน).